spieprzać

Polish

From spieprzyć +‎ -ać.

spieprzać impf (perfective spieprzyć)

(intransitive, mildly vulgar) to hightail it, to piss off, to bugger off (to leave)
Synonyms: see Thesaurus:uciekać
(transitive, intransitive, mildly vulgar) to screw up; to fuck up (to botch something, to make a mistake)

Conjugation of spieprzać impf

		singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		spieprzać
present tense	1^st	spieprzam			spieprzamy
	2^nd	spieprzasz			spieprzacie
	3^rd	spieprza			spieprzają
	impersonal	spieprza się
past tense	1^st	spieprzałem	spieprzałam		spieprzaliśmy	spieprzałyśmy
	2^nd	spieprzałeś	spieprzałaś		spieprzaliście	spieprzałyście
	3^rd	spieprzał	spieprzała	spieprzało	spieprzali	spieprzały
	impersonal	spieprzano
future tense	1^st	będę spieprzał, będę spieprzać	będę spieprzała, będę spieprzać		będziemy spieprzali, będziemy spieprzać	będziemy spieprzały, będziemy spieprzać
	2^nd	będziesz spieprzał, będziesz spieprzać	będziesz spieprzała, będziesz spieprzać		będziecie spieprzali, będziecie spieprzać	będziecie spieprzały, będziecie spieprzać
	3^rd	będzie spieprzał, będzie spieprzać	będzie spieprzała, będzie spieprzać	będzie spieprzało, będzie spieprzać	będą spieprzali, będą spieprzać	będą spieprzały, będą spieprzać
	impersonal	będzie spieprzać się
conditional	1^st	spieprzałbym	spieprzałabym		spieprzalibyśmy	spieprzałybyśmy
	2^nd	spieprzałbyś	spieprzałabyś		spieprzalibyście	spieprzałybyście
	3^rd	spieprzałby	spieprzałaby	spieprzałoby	spieprzaliby	spieprzałyby
	impersonal	spieprzano by
imperative	1^st	niech spieprzam			spieprzajmy
	2^nd	spieprzaj			spieprzajcie
	3^rd	niech spieprza			niech spieprzają
active adjectival participle		spieprzający	spieprzająca	spieprzające	spieprzający	spieprzające
contemporary adverbial participle		spieprzając
verbal noun		spieprzanie