spełnienie
Polish
Etymology
From spełnić + -enie.
Pronunciation
- IPA(key): /spɛwˈɲɛ.ɲɛ/
Audio (file) - Rhymes: -ɛɲɛ
- Syllabification: speł‧nie‧nie
Noun
spełnienie n
- verbal noun of spełnić
Declension
Declension of spełnienie
singular | |
---|---|
nominative | spełnienie |
genitive | spełnienia |
dative | spełnieniu |
accusative | spełnienie |
instrumental | spełnieniem |
locative | spełnieniu |
vocative | spełnienie |
Related terms
- (verbs) spełniać, spełnić
Further reading
- spełnienie in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- spełnienie in Polish dictionaries at PWN