assonnare
Italian
Etymology
From a- + sonno + -are.
Verb
assonnàre (first-person singular present assònno, first-person singular past historic assonnài, past participle assonnàto, auxiliary (transitive) avére or (intransitive) èssere)
- (transitive, archaic) to make sleepy
- (intransitive, literary) to become sleepy or drowsy [auxiliary essere]
- (intransitive, literary, figuratively) to rest, to remain inactive [auxiliary essere]
Conjugation
Conjugation of assonnàre (-are) (See Appendix:Italian verbs)
infinitive | assonnàre | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
auxiliary verb | avére1, èssere2 | gerund | assonnàndo | |||
present participle | assonnànte | past participle | assonnàto | |||
person | singular | plural | ||||
first | second | third | first | second | third | |
indicative | io | tu | lui/lei, esso/essa | noi | voi | loro, essi/esse |
present | assònno | assònni | assònna | assonniàmo | assonnàte | assònnano |
imperfect | assonnàvo | assonnàvi | assonnàva | assonnavàmo | assonnavàte | assonnàvano |
past historic | assonnài | assonnàsti | assonnò | assonnàmmo | assonnàste | assonnàrono |
future | assonnerò | assonnerài | assonnerà | assonnerémo | assonneréte | assonnerànno |
conditional | io | tu | lui/lei, esso/essa | noi | voi | loro, essi/esse |
present | assonnerèi | assonnerésti | assonnerèbbe, assonnerébbe | assonnerémmo | assonneréste | assonnerèbbero, assonnerébbero |
subjunctive | che io | che tu | che lui/che lei, che esso/che essa | che noi | che voi | che loro, che essi/che esse |
present | assònni | assònni | assònni | assonniàmo | assonniàte | assònnino |
imperfect | assonnàssi | assonnàssi | assonnàsse | assonnàssimo | assonnàste | assonnàssero |
imperative | — | tu | Lei | noi | voi | Loro |
assònna | assònni | assonniàmo | assonnàte | assònnino | ||
negative imperative | non assonnàre | non assònni | non assonniàmo | non assonnàte | non assònnino |
1Transitive.
2Intransitive.
Related terms
- assonnacchiato
- assonnato
Anagrams
- assonnerà