spacerowicz
Polish
Etymology
From spacer + -owicz.
Pronunciation
- IPA(key): /spa.t͡sɛˈrɔ.vit͡ʂ/
Audio (file) - Rhymes: -ɔvit͡ʂ
- Syllabification: spa‧ce‧ro‧wicz
Noun
spacerowicz m pers (feminine spacerowiczka)
- ambler, saunterer, stroller (someone who walks at a leisurely pace)
Declension
Declension of spacerowicz
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | spacerowicz | spacerowicze |
genitive | spacerowicza | spacerowiczów |
dative | spacerowiczowi | spacerowiczom |
accusative | spacerowicza | spacerowiczów |
instrumental | spacerowiczem | spacerowiczami |
locative | spacerowiczu | spacerowiczach |
vocative | spacerowiczu | spacerowicze |
Related terms
adjective
- spacerowy
nouns
- spacer
- spacerek
- spacerniak
- spacernik
- spacerownik
- spacerówka
verb
- spacerować impf
Further reading
- spacerowicz in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- spacerowicz in Polish dictionaries at PWN