assistens
Latin
Etymology
Present participle of adsistō.
Participle
assistēns m, f, n (genitive assistentis); third declension
- defending, assisting, aiding
Inflection
Third declension.
Number | Singular | Plural | |||
---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
Nominative | assistēns | assistēns | assistentēs | assistentia | |
Genitive | assistentis | assistentis | assistentium | assistentium | |
Dative | assistentī | assistentī | assistentibus | assistentibus | |
Accusative | assistentem | assistēns | assistentēs | assistentia | |
Ablative | assistentī | assistentī | assistentibus | assistentibus | |
Vocative | assistēns | assistēns | assistentēs | assistentia |
Swedish
Noun
assistens
- definite genitive singular of assist