sorun

sorun

Turkish

Etymology 1

From sor- +‎ -un. Coined by Turkish writer, poet and literary critic Nurullah Ataç and was supposed to displace mesele[1].

Noun

sorun (definite accusative sorunu, plural sorunlar)

1. problem (difficulty)

   Bir sorun var mı?

   Is there a problem?

Declension

Inflection
Nominative	sorun
Definite accusative	sorunu
	Singular	Plural
Nominative	sorun	sorunlar
Definite accusative	sorunu	sorunları
Dative	soruna	sorunlara
Locative	sorunda	sorunlarda
Ablative	sorundan	sorunlardan
Genitive	sorunun	sorunların
Possessive forms Nominative Singular Plural 1st singular sorunum sorunlarım 2nd singular sorunun sorunların 3rd singular sorunu sorunları 1st plural sorunumuz sorunlarımız 2nd plural sorununuz sorunlarınız 3rd plural sorunları sorunları Definite accusative Singular Plural 1st singular sorunumu sorunlarımı 2nd singular sorununu sorunlarını 3rd singular sorununu sorunlarını 1st plural sorunumuzu sorunlarımızı 2nd plural sorununuzu sorunlarınızı 3rd plural sorunlarını sorunlarını Dative Singular Plural 1st singular sorunuma sorunlarıma 2nd singular sorununa sorunlarına 3rd singular sorununa sorunlarına 1st plural sorunumuza sorunlarımıza 2nd plural sorununuza sorunlarınıza 3rd plural sorunlarına sorunlarına Locative Singular Plural 1st singular sorunumda sorunlarımda 2nd singular sorununda sorunlarında 3rd singular sorununda sorunlarında 1st plural sorunumuzda sorunlarımızda 2nd plural sorununuzda sorunlarınızda 3rd plural sorunlarında sorunlarında Ablative Singular Plural 1st singular sorunumdan sorunlarımdan 2nd singular sorunundan sorunlarından 3rd singular sorunundan sorunlarından 1st plural sorunumuzdan sorunlarımızdan 2nd plural sorununuzdan sorunlarınızdan 3rd plural sorunlarından sorunlarından Genitive Singular Plural 1st singular sorunumun sorunlarımın 2nd singular sorununun sorunlarının 3rd singular sorununun sorunlarının 1st plural sorunumuzun sorunlarımızın 2nd plural sorununuzun sorunlarınızın 3rd plural sorunlarının sorunlarının

Synonyms

• mesele
• problem
• sıkıntı

References

1. Lewis, Geoffrey (1999) The Turkish Language Reform: A Catastrophic Success, Oxford, New York: Oxford University Press, page 88

Noun

sorun

1. second-person singular possessive of soru

   Bir sorun var mı?

   Do you have a question?

Verb

sorun

1. second-person plural imperative of sormak