sonsuzluk

sonsuzluk

Turkish

Etymology

From sonsuz (“endless”) +‎ -luk (“-ity”).

Pronunciation

• IPA^(key): [sonsuzɫuk]

Noun

sonsuzluk (definite accusative sonsuzluğu, plural sonsuzluklar)

1. eternity
2. infinity

Declension

Inflection
Nominative	sonsuzluk
Definite accusative	sonsuzluğu
	Singular	Plural
Nominative	sonsuzluk	sonsuzluklar
Definite accusative	sonsuzluğu	sonsuzlukları
Dative	sonsuzluğa	sonsuzluklara
Locative	sonsuzlukta	sonsuzluklarda
Ablative	sonsuzluktan	sonsuzluklardan
Genitive	sonsuzluğun	sonsuzlukların
Possessive forms Singular Plural 1st singular sonsuzluğum sonsuzluklarım 2nd singular sonsuzluğun sonsuzlukların 3rd singular sonsuzluğu sonsuzlukları 1st plural sonsuzluğumuz sonsuzluklarımız 2nd plural sonsuzluğunuz sonsuzluklarınız 3rd plural sonsuzlukları sonsuzlukları

Synonyms

• ebedilik
• ebediyet