assignar
Catalan
Etymology
From Latin assignō.
Pronunciation
- (Balearic, Central) IPA(key): /ə.siɡˈna/
- (Valencian) IPA(key): /a.siɡˈnaɾ/
Verb
assignar (first-person singular present assigno, past participle assignat)
- to assign, fix
Conjugation
Conjugation of assignar (first conjugation)
infinitive | assignar | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
present participle | assignant | ||||||
past participle | masculine | feminine | |||||
singular | assignat | assignada | |||||
plural | assignats | assignades | |||||
person | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
indicative | jo | tu | ell/ella vostè | nosaltres nós | vosaltres vós | ells/elles vostès | |
present | assigno | assignes | assigna | assignem | assigneu | assignen | |
imperfect | assignava | assignaves | assignava | assignàvem | assignàveu | assignaven | |
future | assignaré | assignaràs | assignarà | assignarem | assignareu | assignaran | |
preterite | assigní | assignares | assignà | assignàrem | assignàreu | assignaren | |
conditional | assignaria | assignaries | assignaria | assignaríem | assignaríeu | assignarien | |
subjunctive | jo | tu | ell/ella vostè | nosaltres nós | vosaltres vós | ells/elles vostès | |
present | assigni | assignis | assigni | assignem | assigneu | assignin | |
imperfect | assignés | assignessis | assignés | assignéssim | assignéssiu | assignessin | |
imperative | — | tu | vostè | nosaltres | vosaltres vós | vostès | |
— | assigna | assigni | assignem | assigneu | assignin |
Derived terms
- assignatura
Related terms
- assignació
Further reading
- “assignar” in Diccionari de la llengua catalana, segona edició, Institut d’Estudis Catalans.
- “assignar”, in Gran Diccionari de la Llengua Catalana, Grup Enciclopèdia Catalana, 2023
- “assignar” in Diccionari normatiu valencià, Acadèmia Valenciana de la Llengua.
- “assignar” in Diccionari català-valencià-balear, Antoni Maria Alcover and Francesc de Borja Moll, 1962.