assiduitas
Latin
Alternative forms
- adsiduitās
Etymology
From assiduus (“ever-present, diligent”) + -tās.
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /as.siˈdu.i.taːs/, [äs̠ːɪˈd̪uɪt̪äːs̠]
- (Ecclesiastical) IPA(key): /as.siˈdu.i.tas/, [äsːiˈd̪uːit̪äs]
Noun
assiduitās f (genitive assiduitātis); third declension
- constant presence with someone
- continuance, duration, constancy of something
- frequency or repetition of something
Declension
Third-declension noun.
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | assiduitās | assiduitātēs |
Genitive | assiduitātis | assiduitātum |
Dative | assiduitātī | assiduitātibus |
Accusative | assiduitātem | assiduitātēs |
Ablative | assiduitāte | assiduitātibus |
Vocative | assiduitās | assiduitātēs |
Related terms
- assideō
- assiduē
- assiduus
Descendants
- Catalan: assiduïtat
- French: assiduité
- Galician: asiduidade
- Italian: assiduità
- Portuguese: assiduidade
- Romanian: asiduitate
- Spanish: asiduidad
References
- “assiduitas”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- assiduitas in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition with additions by D. P. Carpenterius, Adelungius and others, edited by Léopold Favre, 1883–1887)
- assiduitas in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette