socorrer
Portuguese
Etymology
From Latin succurrere.
Verb
socorrer (first-person singular present socorro, first-person singular preterite socorri, past participle socorrido)
- to help
- to rescue
- to succor
Conjugation
Conjugation of socorrer (See Appendix:Portuguese verbs)
Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
First-person (eu) | Second-person (tu) | Third-person (ele / ela / você) | First-person (nós) | Second-person (vós) | Third-person (eles / elas / vocês) | |
Infinitive | ||||||
Impersonal | socorrer | |||||
Personal | socorrer | socorreres | socorrer | socorrermos | socorrerdes | socorrerem |
Gerund | ||||||
socorrendo | ||||||
Past participle | ||||||
Masculine | socorrido | socorridos | ||||
Feminine | socorrida | socorridas | ||||
Indicative | ||||||
Present | socorro | socorres | socorre | socorremos | socorreis | socorrem |
Imperfect | socorria | socorrias | socorria | socorríamos | socorríeis | socorriam |
Preterite | socorri | socorreste | socorreu | socorremos | socorrestes | socorreram |
Pluperfect | socorrera | socorreras | socorrera | socorrêramos | socorrêreis | socorreram |
Future | socorrerei | socorrerás | socorrerá | socorreremos | socorrereis | socorrerão |
Conditional | ||||||
socorreria | socorrerias | socorreria | socorreríamos | socorreríeis | socorreriam | |
Subjunctive | ||||||
Present | socorra | socorras | socorra | socorramos | socorrais | socorram |
Imperfect | socorresse | socorresses | socorresse | socorrêssemos | socorrêsseis | socorressem |
Future | socorrer | socorreres | socorrer | socorrermos | socorrerdes | socorrerem |
Imperative | ||||||
Affirmative | socorre | socorra | socorramos | socorrei | socorram | |
Negative (não) | não socorras | não socorra | não socorramos | não socorrais | não socorram |
Related terms
- correr
Spanish
Etymology
From Latin succurrere, present active infinitive of succurrō.
Pronunciation
- IPA(key): /sokoˈreɾ/ [so.koˈreɾ]
- Rhymes: -eɾ
- Syllabification: so‧co‧rrer
Verb
socorrer (first-person singular present socorro, first-person singular preterite socorrí, past participle socorrido)
- to assist, to help, to succor, to aid
- to pay on account
Conjugation
Conjugation of socorrer (See Appendix:Spanish verbs)
infinitive | socorrer | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
gerund | socorriendo | ||||||
past participle | masculine | feminine | |||||
singular | socorrido | socorrida | |||||
plural | socorridos | socorridas | |||||
singular | plural | ||||||
1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
indicative | yo | tú vos | él/ella/ello usted | nosotros nosotras | vosotros vosotras | ellos/ellas ustedes | |
present | socorro | socorrestú socorrésvos | socorre | socorremos | socorréis | socorren | |
imperfect | socorría | socorrías | socorría | socorríamos | socorríais | socorrían | |
preterite | socorrí | socorriste | socorrió | socorrimos | socorristeis | socorrieron | |
future | socorreré | socorrerás | socorrerá | socorreremos | socorreréis | socorrerán | |
conditional | socorrería | socorrerías | socorrería | socorreríamos | socorreríais | socorrerían | |
subjunctive | yo | tú vos | él/ella/ello usted | nosotros nosotras | vosotros vosotras | ellos/ellas ustedes | |
present | socorra | socorrastú socorrásvos2 | socorra | socorramos | socorráis | socorran | |
imperfect (ra) | socorriera | socorrieras | socorriera | socorriéramos | socorrierais | socorrieran | |
imperfect (se) | socorriese | socorrieses | socorriese | socorriésemos | socorrieseis | socorriesen | |
future1 | socorriere | socorrieres | socorriere | socorriéremos | socorriereis | socorrieren | |
imperative | — | tú vos | usted | nosotros nosotras | vosotros vosotras | ustedes | |
affirmative | socorretú socorrévos | socorra | socorramos | socorred | socorran | ||
negative | no socorras | no socorra | no socorramos | no socorráis | no socorran |
1Mostly obsolete, now mainly used in legal language.
2Argentine and Uruguayan voseo prefers the tú form for the present subjunctive.
Selected combined forms of socorrer
These forms are generated automatically and may not actually be used. Pronoun usage varies by region.
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
with infinitive socorrer | |||||||
dative | socorrerme | socorrerte | socorrerle, socorrerse | socorrernos | socorreros | socorrerles, socorrerse | |
accusative | socorrerme | socorrerte | socorrerlo, socorrerla, socorrerse | socorrernos | socorreros | socorrerlos, socorrerlas, socorrerse | |
with gerund socorriendo | |||||||
dative | socorriéndome | socorriéndote | socorriéndole, socorriéndose | socorriéndonos | socorriéndoos | socorriéndoles, socorriéndose | |
accusative | socorriéndome | socorriéndote | socorriéndolo, socorriéndola, socorriéndose | socorriéndonos | socorriéndoos | socorriéndolos, socorriéndolas, socorriéndose | |
with informal second-person singular tú imperative socorre | |||||||
dative | socórreme | socórrete | socórrele | socórrenos | not used | socórreles | |
accusative | socórreme | socórrete | socórrelo, socórrela | socórrenos | not used | socórrelos, socórrelas | |
with informal second-person singular vos imperative socorré | |||||||
dative | socorreme | socorrete | socorrele | socorrenos | not used | socorreles | |
accusative | socorreme | socorrete | socorrelo, socorrela | socorrenos | not used | socorrelos, socorrelas | |
with formal second-person singular imperative socorra | |||||||
dative | socórrame | not used | socórrale, socórrase | socórranos | not used | socórrales | |
accusative | socórrame | not used | socórralo, socórrala, socórrase | socórranos | not used | socórralos, socórralas | |
with first-person plural imperative socorramos | |||||||
dative | not used | socorrámoste | socorrámosle | socorrámonos | socorrámoos | socorrámosles | |
accusative | not used | socorrámoste | socorrámoslo, socorrámosla | socorrámonos | socorrámoos | socorrámoslos, socorrámoslas | |
with informal second-person plural imperative socorred | |||||||
dative | socorredme | not used | socorredle | socorrednos | socorreos | socorredles | |
accusative | socorredme | not used | socorredlo, socorredla | socorrednos | socorreos | socorredlos, socorredlas | |
with formal second-person plural imperative socorran | |||||||
dative | socórranme | not used | socórranle | socórrannos | not used | socórranles, socórranse | |
accusative | socórranme | not used | socórranlo, socórranla | socórrannos | not used | socórranlos, socórranlas, socórranse |
Related terms
- socorro
- correr
Further reading
- “socorrer”, in Diccionario de la lengua española, Vigésima tercera edición, Real Academia Española, 2014