snökta
Icelandic
Etymology
From Old Norse snøkta.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈsnœxta/
- Rhymes: -œxta
Verb
snökta (weak verb, third-person singular past indicative snökti, supine snökt)
- (intransitive) to sob, to whimper
- Synonym: kjökra
Conjugation
snökta — active voice (germynd)
| infinitive (nafnháttur) | að snökta | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) | snökt | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) | snöktandi | ||||
| indicative (framsöguháttur) | subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) | ég snökti | við snöktum | present (nútíð) | ég snökti | við snöktum |
| þú snöktir | þið snöktið | þú snöktir | þið snöktið | ||
| hann, hún, það snöktir | þeir, þær, þau snökta | hann, hún, það snökti | þeir, þær, þau snökti | ||
| past (þátíð) | ég snökti | við snöktum | past (þátíð) | ég snökti | við snöktum |
| þú snöktir | þið snöktuð | þú snöktir | þið snöktuð | ||
| hann, hún, það snökti | þeir, þær, þau snöktu | hann, hún, það snökti | þeir, þær, þau snöktu | ||
| imperative (boðháttur) | snökt (þú) | snöktið (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| snöktu | snöktiði * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
snöktast — mediopassive voice (miðmynd)
| infinitive (nafnháttur) | að snöktast | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) | snökst | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) | snöktandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses | ||||
| indicative (framsöguháttur) | subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) | ég snöktist | við snöktumst | present (nútíð) | ég snöktist | við snöktumst |
| þú snöktist | þið snöktist | þú snöktist | þið snöktist | ||
| hann, hún, það snöktist | þeir, þær, þau snöktast | hann, hún, það snöktist | þeir, þær, þau snöktist | ||
| past (þátíð) | ég snöktist | við snöktumst | past (þátíð) | ég snöktist | við snöktumst |
| þú snöktist | þið snöktust | þú snöktist | þið snöktust | ||
| hann, hún, það snöktist | þeir, þær, þau snöktust | hann, hún, það snöktist | þeir, þær, þau snöktust | ||
| imperative (boðháttur) | snökst (þú) | snöktist (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| snökstu | snöktisti * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
snöktur — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
| strong declension (sterk beyging) | singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine (karlkyn) | feminine (kvenkyn) | neuter (hvorugkyn) | masculine (karlkyn) | feminine (kvenkyn) | neuter (hvorugkyn) | ||
| nominative (nefnifall) | snöktur | snökt | snökt | snöktir | snöktar | snökt | |
| accusative (þolfall) | snöktan | snökta | snökt | snökta | snöktar | snökt | |
| dative (þágufall) | snöktum | snöktri | snöktu | snöktum | snöktum | snöktum | |
| genitive (eignarfall) | snökts | snöktrar | snökts | snöktra | snöktra | snöktra | |
| weak declension (veik beyging) | singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
| masculine (karlkyn) | feminine (kvenkyn) | neuter (hvorugkyn) | masculine (karlkyn) | feminine (kvenkyn) | neuter (hvorugkyn) | ||
| nominative (nefnifall) | snökti | snökta | snökta | snöktu | snöktu | snöktu | |
| accusative (þolfall) | snökta | snöktu | snökta | snöktu | snöktu | snöktu | |
| dative (þágufall) | snökta | snöktu | snökta | snöktu | snöktu | snöktu | |
| genitive (eignarfall) | snökta | snöktu | snökta | snöktu | snöktu | snöktu | |
Derived terms
- snökt (“sob, whimper”)