snáith

snáith

See also: Snaith

Irish

Pronunciation

• (Ulster) IPA^(key): /sˠn̪ˠɑːiç/

Verb

snáith (present analytic snáitheann, future analytic snáithfidh, verbal noun snáthadh, past participle snáite)

1. to sup
2. to use as relish

Conjugation

First Conjugation (A)

		singular			plural			relative	autonomous
		first	second	third	first	second	third
indicative	present	snáithim	snáitheann tú; snáithir†	snáitheann sé, sí	snáithimid	snáitheann sibh	snáitheann siad; snáithid†	a shnáitheann; a shnáitheas / a snáitheann*; a snáitheas*	snáitear
	past	shnáith mé; shnáitheas	shnáith tú; shnáithis	shnáith sé, sí	shnáitheamar; shnáith muid	shnáith sibh; shnáitheabhair	shnáith siad; shnáitheadar	a shnáith / ar shnáith*	snáitheadh
	past habitual	shnáithinn / snáithinn‡‡	shnáiteá / snáiteᇇ	shnáitheadh sé, sí / snáitheadh sé, s퇇	shnáithimis; shnáitheadh muid / snáithimis‡‡; snáitheadh muid‡‡	shnáitheadh sibh / snáitheadh sibh‡‡	shnáithidís; shnáitheadh siad / snáithidís‡‡; snáitheadh siad‡‡	a shnáitheadh / a snáitheadh*	shnáití / snáit퇇
	future	snáithfidh mé; snáithfead	snáithfidh tú; snáithfir†	snáithfidh sé, sí	snáithfimid; snáithfidh muid	snáithfidh sibh	snáithfidh siad; snáithfid†	a shnáithfidh; a shnáithfeas / a snáithfidh*; a snáithfeas*	snáithfear
conditional		shnáithfinn / snáithfinn‡‡	shnáithfeá / snáithfeᇇ	shnáithfeadh sé, sí / snáithfeadh sé, s퇇	shnáithfimis; shnáithfeadh muid / snáithfimis‡‡; snáithfeadh muid‡‡	shnáithfeadh sibh / snáithfeadh sibh‡‡	shnáithfidís; shnáithfeadh siad / snáithfidís‡‡; snáithfeadh siad‡‡	a shnáithfeadh / a snáithfeadh*	shnáithfí / snáithf퇇
subjunctive	present	go snáithe mé; go snáithead†	go snáithe tú; go snáithir†	go snáithe sé, sí	go snáithimid; go snáithe muid	go snáithe sibh	go snáithe siad; go snáithid†	—	go snáitear
	past	dá snáithinn	dá snáiteá	dá snáitheadh sé, sí	dá snáithimis; dá snáitheadh muid	dá snáitheadh sibh	dá snáithidís; dá snáitheadh siad	—	dá snáití
imperative		snáithim	snáith	snáitheadh sé, sí	snáithimis	snáithigí; snáithidh†	snáithidís	—	snáitear
verbal noun		snáthadh
past participle		snáite

* Indirect relative
† Archaic or dialect form
‡‡ Dependent form used with particles that trigger eclipsis

Mutation

Irish mutation
Radical	Lenition	Eclipsis
snáith	shnáith after an, tsnáith	not applicable
Note: Some of these forms may be hypothetical. Not every possible mutated form of every word actually occurs.

Further reading

• “snáith” at the Historical Irish Corpus, 1600–1926 of the Royal Irish Academy.
• “snáiṫim” in Foclóir Gaeḋilge agus Béarla, Irish Texts Society, 1st ed., 1904, by Patrick S. Dinneen, page 663.
• “snaṫaim” in Foclóir Gaeḋilge agus Béarla, Irish Texts Society, 1st ed., 1904, by Patrick S. Dinneen, page 664.
• "snáith" in Foclóir Gaeilge–Béarla, An Gúm, 1977, by Niall Ó Dónaill.