smáorð
Icelandic
Etymology
From smá- (“small, little”) + orð (“word”).
Pronunciation
- IPA(key): /ˈsmauːɔrð/
Noun
smáorð n (genitive singular smáorðs, nominative plural smáorð)
- (grammar) a particle, function word; (a word which is neither a fallorð (“noun, pronoun, numeral, article”) nor a sagnorð (“a verb”)) (abbreviation sm.)
Declension
declension of smáorð
| n-s | singular | plural | ||
|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| nominative | smáorð | smáorðið | smáorð | smáorðin |
| accusative | smáorð | smáorðið | smáorð | smáorðin |
| dative | smáorði | smáorðinu | smáorðum | smáorðunum |
| genitive | smáorðs | smáorðsins | smáorða | smáorðanna |
Hyponyms
- (function word): atviksorð (“adverbs”), forsetningar (“prepositions”), nafnháttarmerki (“infinitive particles”), samtengingar (“conjunctions”), upphrópanir (“interjections”)