smykałka
Polish
Etymology
Borrowed from Russian смека́лка (smekálka).
Pronunciation
- IPA(key): /smɨˈkaw.ka/
Audio (file) - Rhymes: -awka
- Syllabification: smy‧kał‧ka
Noun
smykałka f
- (colloquial) flair, knack, penchant
- Synonyms: biegłość, dryg, sprawność, umiejętność, wprawa
Declension
Declension of smykałka
| singular | |
|---|---|
| nominative | smykałka |
| genitive | smykałki |
| dative | smykałce |
| accusative | smykałkę |
| instrumental | smykałką |
| locative | smykałce |
| vocative | smykałko |
Further reading
- smykałka in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- smykałka in Polish dictionaries at PWN