assensio
Latin
Noun
assēnsiō f (genitive assēnsiōnis); third declension
- assent, agreement
- approbation, applause
Declension
Third-declension noun.
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | assēnsiō | assēnsiōnēs |
Genitive | assēnsiōnis | assēnsiōnum |
Dative | assēnsiōnī | assēnsiōnibus |
Accusative | assēnsiōnem | assēnsiōnēs |
Ablative | assēnsiōne | assēnsiōnibus |
Vocative | assēnsiō | assēnsiōnēs |
References
- “assensio”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- assensio in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition with additions by D. P. Carpenterius, Adelungius and others, edited by Léopold Favre, 1883–1887)
- assensio in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette