assennire
Italian
Verb
assennìre (first-person singular present assennìsco, first-person singular past historic assennìi, past participle assennìto, auxiliary avére)
- to make sense (of)
Conjugation
Conjugation of assennìre (-ire) (See Appendix:Italian verbs)
infinitive | assennìre | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
auxiliary verb | avére | gerund | assennèndo | |||
present participle | assennènte | past participle | assennìto | |||
person | singular | plural | ||||
first | second | third | first | second | third | |
indicative | io | tu | lui/lei, esso/essa | noi | voi | loro, essi/esse |
present | assennìsco | assennìsci | assennìsce | assenniàmo | assennìte | assennìscono |
imperfect | assennìvo | assennìvi | assennìva | assennivàmo | assennivàte | assennìvano |
past historic | assennìi | assennìsti | assennì | assennìmmo | assennìste | assennìrono |
future | assennirò | assennirài | assennirà | assennirémo | assenniréte | assennirànno |
conditional | io | tu | lui/lei, esso/essa | noi | voi | loro, essi/esse |
present | assennirèi | assennirésti | assennirèbbe, assennirébbe | assennirémmo | assenniréste | assennirèbbero, assennirébbero |
subjunctive | che io | che tu | che lui/che lei, che esso/che essa | che noi | che voi | che loro, che essi/che esse |
present | assennìsca | assennìsca | assennìsca | assenniàmo | assenniàte | assennìscano |
imperfect | assennìssi | assennìssi | assennìsse | assennìssimo | assennìste | assennìssero |
imperative | — | tu | Lei | noi | voi | Loro |
assennìsci | assennìsca | assenniàmo | assennìte | assennìscano | ||
negative imperative | nonassennìre | non assennìsca | non assenniàmo | non assennìte | non assennìscano |
Derived terms
- assennirsi
Anagrams
- annerisse, riannesse