smitan
Old English
Etymology
From Proto-Germanic *smītaną.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈsmiːtɑn/
Verb
smītan
- to daub, smear, pollute, infect
- to smite
Conjugation
Conjugation of smītan (strong class 1)
infinitive | smītan | tō smītenne |
---|---|---|
indicative | present | past |
1st-person singular | smīte | smāt |
2nd-person singular | smītest | smite |
3rd-person singular | smīteþ | smāt |
plural | smītaþ | smiton |
subjunctive | present | past |
singular | smīte | smite |
plural | smīten | smiten |
imperative | ||
singular | smīt | |
plural | smītaþ | |
participle | present | past |
smītende | (ġe)smiten |
Related terms
- smitta (“smear, blot, mark, smudge, pollution”)
- besmītan (“besmut, defile, pollute, infect, contaminate”)
- besmītnes (“smuttiness, filthiness, pollution, infection, contamination”)
- ġesmiten (“smeared, smutted, smudged, anointed, polluted, infected, contaminated”)
- *smītende (“infectious, contageous”) (unattested present participle, see Icelandic smitandi)
Descendants
- Middle English: smiten
- Scots: smite, smyte
- English: smite
Old Saxon
Etymology
From Proto-Germanic *smītaną.
Verb
smītan
- to smite
Conjugation
Conjugation of smītan (strong class 1)
infinitive | smītan | |
---|---|---|
indicative | present | past |
1st person singular | smītu | smēt |
2nd person singular | smītis | smiti |
3rd person singular | smītid | smēt |
plural | smītad | smitun |
subjunctive | present | past |
1st person singular | smīte | smiti |
2nd person singular | smītes | smitis |
3rd person singular | smīte | smiti |
plural | smīten | smitin |
imperative | present | |
singular | smīt | |
plural | smītad | |
participle | present | past |
smītandi | gismitan, smitan |
Descendants
- Middle Low German: smiten
Volapük
Pronunciation
- IPA(key): [smiˈtan]
Noun
smitan (plural smitans)
- (male or female) smith
Declension
declension of smitan
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | smitan | smitans |
genitive | smitana | smitanas |
dative | smitane | smitanes |
accusative | smitani | smitanis |
vocative 1 | o smitan! | o smitans! |
predicative 2 | smitanu | smitanus |
- 1 status as a case is disputed
- 2 in some later, non-classical Volapük only
Derived terms
Terms derived from smitan
- cafahismitan
- cafajismitan
- cafasmitan
- fodihismitan
- fodijismitan
- fodismitan
- glävihismitan
- glävijismitan
- glävismitan
- goldihismitan
- goldijismitan
- goldismitan
- grobasmitan
- hismitan
- jismitan
- kuprinihismitan
- kuprinijismitan
- kuprinismitan
- largentihismitan
- largentijismitan
- largentismitan
- lesmitan
- lökihismitan
- lökijismitan
- lökismitan
- rüdedihismitan
- rüdedijismitan
- rüdedismitan
- saovihismitan
- saovijismitan
- saovismitan
- tünismihitan
- tünismijitan
- tünismitan
- tünismitanavobod
- vafihismitan
- vafijismitan
- vafismitan
- vafismitanavob
Related terms
Terms related to smitan
- goldismitöp
- lökismit
- lökismitöp
- smit
- smitafer
- smitaferik
- smitafög
- smitam
- smitanavobod
- smitov
- smitovik
- smitöp
- smitön
- staninihismitan
- staninijismitan
- staninismitan
- staninismitöp
- tünismit
- tünismitöp
See also
See also
- caf
- fer
- fil
- fög
- furnod
- gläv
- gold
- kuprin
- largent
- lök
- naklüm
- plumb
- rüded
- saov
- sesmeitafurnod
- sesmeit
- sesmeitaplumb
- sesmeitaslak
- sesmeitön
- slak
- smeit
- smeitön
- smet
- smetön
- stanin
- tün
- vaf