smita
See also: Smita
Icelandic
Verb
smita (weak verb, third-person singular past indicative smitaði, supine smitað)
- to infect
Conjugation
smita — active voice (germynd)
| infinitive (nafnháttur) | að smita | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) | smitað | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) | smitandi | ||||
| indicative (framsöguháttur) | subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) | ég smita | við smitum | present (nútíð) | ég smiti | við smitum |
| þú smitar | þið smitið | þú smitir | þið smitið | ||
| hann, hún, það smitar | þeir, þær, þau smita | hann, hún, það smiti | þeir, þær, þau smiti | ||
| past (þátíð) | ég smitaði | við smituðum | past (þátíð) | ég smitaði | við smituðum |
| þú smitaðir | þið smituðuð | þú smitaðir | þið smituðuð | ||
| hann, hún, það smitaði | þeir, þær, þau smituðu | hann, hún, það smitaði | þeir, þær, þau smituðu | ||
| imperative (boðháttur) | smita (þú) | smitið (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| smitaðu | smitiði * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
smitast — mediopassive voice (miðmynd)
| infinitive (nafnháttur) | að smitast | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) | smitast | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) | smitandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses | ||||
| indicative (framsöguháttur) | subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) | ég smitast | við smitumst | present (nútíð) | ég smitist | við smitumst |
| þú smitast | þið smitist | þú smitist | þið smitist | ||
| hann, hún, það smitast | þeir, þær, þau smitast | hann, hún, það smitist | þeir, þær, þau smitist | ||
| past (þátíð) | ég smitaðist | við smituðumst | past (þátíð) | ég smitaðist | við smituðumst |
| þú smitaðist | þið smituðust | þú smitaðist | þið smituðust | ||
| hann, hún, það smitaðist | þeir, þær, þau smituðust | hann, hún, það smitaðist | þeir, þær, þau smituðust | ||
| imperative (boðháttur) | smitast (þú) | smitist (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| smitastu | smitisti * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
smitaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
| strong declension (sterk beyging) | singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine (karlkyn) | feminine (kvenkyn) | neuter (hvorugkyn) | masculine (karlkyn) | feminine (kvenkyn) | neuter (hvorugkyn) | ||
| nominative (nefnifall) | smitaður | smituð | smitað | smitaðir | smitaðar | smituð | |
| accusative (þolfall) | smitaðan | smitaða | smitað | smitaða | smitaðar | smituð | |
| dative (þágufall) | smituðum | smitaðri | smituðu | smituðum | smituðum | smituðum | |
| genitive (eignarfall) | smitaðs | smitaðrar | smitaðs | smitaðra | smitaðra | smitaðra | |
| weak declension (veik beyging) | singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
| masculine (karlkyn) | feminine (kvenkyn) | neuter (hvorugkyn) | masculine (karlkyn) | feminine (kvenkyn) | neuter (hvorugkyn) | ||
| nominative (nefnifall) | smitaði | smitaða | smitaða | smituðu | smituðu | smituðu | |
| accusative (þolfall) | smitaða | smituðu | smitaða | smituðu | smituðu | smituðu | |
| dative (þágufall) | smitaða | smituðu | smitaða | smituðu | smituðu | smituðu | |
| genitive (eignarfall) | smitaða | smituðu | smitaða | smituðu | smituðu | smituðu | |
Derived terms
- smitandi
Swedish
Etymology
From Old Norse smíta, from Proto-Germanic *smītaną, from Proto-Indo-European *smeyd-. Compare Danish smide, English smite.
Pronunciation
audio (file)
Verb
smita (present smiter, preterite smet, supine smitit, imperative smit)
- escape, run off; run away without permission
See also
- smita åt