smiracolare
Italian
Etymology
From s- (prefix expressing derivation) + miracolo (“miracle”) + -are (1st-conjugation verb suffix).
Pronunciation
- IPA(key): /zmi.ra.koˈla.re/
- Rhymes: -are
- Hyphenation: smi‧ra‧co‧là‧re
Verb
smiracolàre (first-person singular present smiràcolo, first-person singular past historic smiracolài, past participle smiracolàto, auxiliary avére) (uncommon)
- (intransitive) to exaggerate or overstate trivial matters
Conjugation
Conjugation of smiracolàre (-are) (See Appendix:Italian verbs)
infinitive | smiracolàre | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
auxiliary verb | avére | gerund | smiracolàndo | |||
present participle | smiracolànte | past participle | smiracolàto | |||
person | singular | plural | ||||
first | second | third | first | second | third | |
indicative | io | tu | lui/lei, esso/essa | noi | voi | loro, essi/esse |
present | smiràcolo | smiràcoli | smiràcola | smiracoliàmo | smiracolàte | smiràcolano |
imperfect | smiracolàvo | smiracolàvi | smiracolàva | smiracolavàmo | smiracolavàte | smiracolàvano |
past historic | smiracolài | smiracolàsti | smiracolò | smiracolàmmo | smiracolàste | smiracolàrono |
future | smiracolerò | smiracolerài | smiracolerà | smiracolerémo | smiracoleréte | smiracolerànno |
conditional | io | tu | lui/lei, esso/essa | noi | voi | loro, essi/esse |
present | smiracolerèi | smiracolerésti | smiracolerèbbe, smiracolerébbe | smiracolerémmo | smiracoleréste | smiracolerèbbero, smiracolerébbero |
subjunctive | che io | che tu | che lui/che lei, che esso/che essa | che noi | che voi | che loro, che essi/che esse |
present | smiràcoli | smiràcoli | smiràcoli | smiracoliàmo | smiracoliàte | smiràcolino |
imperfect | smiracolàssi | smiracolàssi | smiracolàsse | smiracolàssimo | smiracolàste | smiracolàssero |
imperative | — | tu | Lei | noi | voi | Loro |
smiràcola | smiràcoli | smiracoliàmo | smiracolàte | smiràcolino | ||
negative imperative | non smiracolàre | non smiràcoli | non smiracoliàmo | non smiracolàte | non smiràcolino |
Further reading
- smiracolare in Treccani.it – Vocabolario Treccani on line, Istituto dell'Enciclopedia Italiana