sluaisteáil

sluaisteáil

Irish

Etymology

sluasaid +‎ -áil

Verb

sluaisteáil (present analytic sluaisteálann, future analytic sluaisteálfaidh, verbal noun sluaisteáil, past participle sluaisteáilte)

1. to shovel

Conjugation

First Conjugation (B)

		singular			plural			relative	autonomous
		first	second	third	first	second	third
indicative	present	sluaisteálaim	sluaisteálann tú; sluaisteálair†	sluaisteálann sé, sí	sluaisteálaimid	sluaisteálann sibh	sluaisteálann siad; sluaisteálaid†	a shluaisteálann; a shluaisteálas / a sluaisteálann*; a sluaisteálas*	sluaisteáiltear
	past	shluaisteáil mé; shluaisteálas	shluaisteáil tú; shluaisteálais	shluaisteáil sé, sí	shluaisteálamar; shluaisteáil muid	shluaisteáil sibh; shluaisteálabhair	shluaisteáil siad; shluaisteáladar	a shluaisteáil / ar shluaisteáil*	sluaisteáladh
	past habitual	shluaisteálainn / sluaisteálainn‡‡	shluaisteáilteá / sluaisteáilteᇇ	shluaisteáladh sé, sí / sluaisteáladh sé, s퇇	shluaisteálaimis; shluaisteáladh muid / sluaisteálaimis‡‡; sluaisteáladh muid‡‡	shluaisteáladh sibh / sluaisteáladh sibh‡‡	shluaisteálaidís; shluaisteáladh siad / sluaisteálaidís‡‡; sluaisteáladh siad‡‡	a shluaisteáladh / a sluaisteáladh*	shluaisteáiltí / sluaisteáilt퇇
	future	sluaisteálfaidh mé; sluaisteálfad	sluaisteálfaidh tú; sluaisteálfair†	sluaisteálfaidh sé, sí	sluaisteálfaimid; sluaisteálfaidh muid	sluaisteálfaidh sibh	sluaisteálfaidh siad; sluaisteálfaid†	a shluaisteálfaidh; a shluaisteálfas / a sluaisteálfaidh*; a sluaisteálfas*	sluaisteálfar
conditional		shluaisteálfainn / sluaisteálfainn‡‡	shluaisteálfá / sluaisteálfᇇ	shluaisteálfadh sé, sí / sluaisteálfadh sé, s퇇	shluaisteálfaimis; shluaisteálfadh muid / sluaisteálfaimis‡‡; sluaisteálfadh muid‡‡	shluaisteálfadh sibh / sluaisteálfadh sibh‡‡	shluaisteálfaidís; shluaisteálfadh siad / sluaisteálfaidís‡‡; sluaisteálfadh siad‡‡	a shluaisteálfadh / a sluaisteálfadh*	shluaisteálfaí / sluaisteálfa퇇
subjunctive	present	go sluaisteála mé; go sluaisteálad†	go sluaisteála tú; go sluaisteálair†	go sluaisteála sé, sí	go sluaisteálaimid; go sluaisteála muid	go sluaisteála sibh	go sluaisteála siad; go sluaisteálaid†	—	go sluaisteáiltear
	past	dá sluaisteálainn	dá sluaisteáilteá	dá sluaisteáladh sé, sí	dá sluaisteálaimis; dá sluaisteáladh muid	dá sluaisteáladh sibh	dá sluaisteálaidís; dá sluaisteáladh siad	—	dá sluaisteáiltí
imperative		sluaisteálaim	sluaisteáil	sluaisteáladh sé, sí	sluaisteálaimis	sluaisteálaigí; sluaisteálaidh†	sluaisteálaidís	—	sluaisteáiltear
verbal noun		sluaisteáil
past participle		sluaisteáilte

*Indirect relative
† Archaic or dialect form
‡‡ Dependent form used with particles that trigger eclipsis

Further reading

• "sluaisteáil" in Foclóir Gaeilge–Béarla, An Gúm, 1977, by Niall Ó Dónaill.