skłócanie
Polish
Etymology
From skłócać + -anie.
Pronunciation
- IPA(key): /skwuˈt͡sa.ɲɛ/
- Rhymes: -aɲɛ
- Syllabification: skłó‧ca‧nie
Noun
skłócanie n
- verbal noun of skłócać
Declension
Declension of skłócanie
singular | |
---|---|
nominative | skłócanie |
genitive | skłócania |
dative | skłócaniu |
accusative | skłócanie |
instrumental | skłócaniem |
locative | skłócaniu |
vocative | skłócanie |
Further reading
- skłócanie in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- skłócanie in Polish dictionaries at PWN