skutur
Icelandic
Etymology
From Old Norse skutr, from Proto-Germanic *skutiz.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈskʏːtʏr/
- Rhymes: -ʏːtʏr
Noun
skutur m (genitive singular skuts, nominative plural skutir or skutar)
- (nautical) stern
Declension
declension of skutur
m-s2 | singular | plural | ||
---|---|---|---|---|
indefinite | definite | indefinite | definite | |
nominative | skutur | skuturinn | skutir | skutirnir |
accusative | skut | skutinn | skuti | skutina |
dative | skuti / skut | skutnum | skutum | skutunum |
genitive | skuts | skutsins | skuta | skutanna |
or
declension of skutur
m-s1 | singular | plural | ||
---|---|---|---|---|
indefinite | definite | indefinite | definite | |
nominative | skutur | skuturinn | skutar | skutarnir |
accusative | skut | skutinn | skuta | skutana |
dative | skuti / skut | skutnum | skutum | skutunum |
genitive | skuts | skutsins | skuta | skutanna |
References
- Ásgeir Blöndal Magnússon — Íslensk orðsifjabók, 1st edition, 2nd printing (1989). Reykjavík, Orðabók Háskólans.