skrzeczeć

See also: skrzeczec

Polish

Onomatopoeic. Cognate with Czech skřečet and Slovak skrečať.

skrzeczeć impf (perfective zaskrzeczeć)

Conjugation of skrzeczeć impf

		singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		skrzeczeć
present tense	1^st	skrzeczę			skrzeczymy
	2^nd	skrzeczysz			skrzeczycie
	3^rd	skrzeczy			skrzeczą
	impersonal	skrzeczy się
past tense	1^st	skrzeczałem	skrzeczałam		skrzeczeliśmy	skrzeczałyśmy
	2^nd	skrzeczałeś	skrzeczałaś		skrzeczeliście	skrzeczałyście
	3^rd	skrzeczał	skrzeczała	skrzeczało	skrzeczeli	skrzeczały
	impersonal	skrzeczano
future tense	1^st	będę skrzeczał, będę skrzeczeć	będę skrzeczała, będę skrzeczeć		będziemy skrzeczeli, będziemy skrzeczeć	będziemy skrzeczały, będziemy skrzeczeć
	2^nd	będziesz skrzeczał, będziesz skrzeczeć	będziesz skrzeczała, będziesz skrzeczeć		będziecie skrzeczeli, będziecie skrzeczeć	będziecie skrzeczały, będziecie skrzeczeć
	3^rd	będzie skrzeczał, będzie skrzeczeć	będzie skrzeczała, będzie skrzeczeć	będzie skrzeczało, będzie skrzeczeć	będą skrzeczeli, będą skrzeczeć	będą skrzeczały, będą skrzeczeć
	impersonal	będzie skrzeczeć się
conditional	1^st	skrzeczałbym	skrzeczałabym		skrzeczelibyśmy	skrzeczałybyśmy
	2^nd	skrzeczałbyś	skrzeczałabyś		skrzeczelibyście	skrzeczałybyście
	3^rd	skrzeczałby	skrzeczałaby	skrzeczałoby	skrzeczeliby	skrzeczałyby
	impersonal	skrzeczano by
imperative	1^st	niech skrzeczę			skrzeczmy
	2^nd	skrzecz			skrzeczcie
	3^rd	niech skrzeczy			niech skrzeczą
active adjectival participle		skrzeczący	skrzecząca	skrzeczące	skrzeczący	skrzeczące
contemporary adverbial participle		skrzecząc
verbal noun		skrzeczenie

adjective

noun