skrobać

Polish

Inherited from Proto-Slavic *skrobati.

skrobać impf (perfective skrobnąć)

(transitive, colloquial) to scratch, to scrape [+instrumental] (to injure or damage by rubbing across a surface)
Synonym: drapać
(transitive, colloquial) to scrawl, to jot (to write something hastily or illegibly)
(reflexive, colloquial) to scratch oneself [+instrumental]
Synonym: drapać się

Conjugation of skrobać impf

		singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		skrobać
present tense	1^st	skrobię			skrobiemy
	2^nd	skrobiesz			skrobiecie
	3^rd	skrobie			skrobią
	impersonal	skrobie się
past tense	1^st	skrobałem	skrobałam		skrobaliśmy	skrobałyśmy
	2^nd	skrobałeś	skrobałaś		skrobaliście	skrobałyście
	3^rd	skrobał	skrobała	skrobało	skrobali	skrobały
	impersonal	skrobano
future tense	1^st	będę skrobał, będę skrobać	będę skrobała, będę skrobać		będziemy skrobali, będziemy skrobać	będziemy skrobały, będziemy skrobać
	2^nd	będziesz skrobał, będziesz skrobać	będziesz skrobała, będziesz skrobać		będziecie skrobali, będziecie skrobać	będziecie skrobały, będziecie skrobać
	3^rd	będzie skrobał, będzie skrobać	będzie skrobała, będzie skrobać	będzie skrobało, będzie skrobać	będą skrobali, będą skrobać	będą skrobały, będą skrobać
	impersonal	będzie skrobać się
conditional	1^st	skrobałbym	skrobałabym		skrobalibyśmy	skrobałybyśmy
	2^nd	skrobałbyś	skrobałabyś		skrobalibyście	skrobałybyście
	3^rd	skrobałby	skrobałaby	skrobałoby	skrobaliby	skrobałyby
	impersonal	skrobano by
imperative	1^st	niech skrobię			skrobmy
	2^nd	skrob			skrobcie
	3^rd	niech skrobie			niech skrobią
active adjectival participle		skrobiący	skrobiąca	skrobiące	skrobiący	skrobiące
passive adjectival participle		skrobany	skrobana	skrobane	skrobani	skrobane
contemporary adverbial participle		skrobiąc
verbal noun		skrobanie