skribar
Ido
Etymology
From Latin scrībere, present active infinitive of scrībō.
Pronunciation
- IPA(key): /skriˈbar/
Verb
skribar (present tense skribas, past tense skribis, future tense skribos, imperative skribez, conditional skribus)
- to write
Conjugation
Conjugation of skribar
 | present | past | future | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| infinitive | skribar | skribir | skribor | ||||
| tense | skribas | skribis | skribos | ||||
| conditional | skribus | ||||||
| imperative | skribez | ||||||
| adjective active participle | skribanta | skribinta | skribonta | ||||
| adverbial active participle | skribante | skribinte | skribonte | ||||
| nominal active participle | singular | skribanto | skribinto | skribonto | |||
| plural | skribanti | skribinti | skribonti | ||||
| adjective passive participle | skribata | skribita | skribota | ||||
| adverbial passive participle | skribate | skribite | skribote | ||||
| nominal passive participle | singular | skribato | skribito | skriboto | |||
| plural | skribati | skribiti | skriboti | ||||
Derived terms
- skribachar (“to scrawl, scribble”)