assaltare
Italian
Etymology
From assalto + -are.
Pronunciation
- IPA(key): /as.salˈta.re/
- Rhymes: -are
- Hyphenation: as‧sal‧tà‧re
Verb
assaltàre (first-person singular present assàlto, first-person singular past historic assaltài, past participle assaltàto, auxiliary avére)
- (transitive, military) to attack, assault
- (transitive) to hold up by force (a vehicle)
Conjugation
Conjugation of assaltàre (-are) (See Appendix:Italian verbs)
infinitive | assaltàre | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
auxiliary verb | avére | gerund | assaltàndo | |||
present participle | assaltànte | past participle | assaltàto | |||
person | singular | plural | ||||
first | second | third | first | second | third | |
indicative | io | tu | lui/lei, esso/essa | noi | voi | loro, essi/esse |
present | assàlto | assàlti | assàlta | assaltiàmo | assaltàte | assàltano |
imperfect | assaltàvo | assaltàvi | assaltàva | assaltavàmo | assaltavàte | assaltàvano |
past historic | assaltài | assaltàsti | assaltò | assaltàmmo | assaltàste | assaltàrono |
future | assalterò | assalterài | assalterà | assalterémo | assalteréte | assalterànno |
conditional | io | tu | lui/lei, esso/essa | noi | voi | loro, essi/esse |
present | assalterèi | assalterésti | assalterèbbe, assalterébbe | assalterémmo | assalteréste | assalterèbbero, assalterébbero |
subjunctive | che io | che tu | che lui/che lei, che esso/che essa | che noi | che voi | che loro, che essi/che esse |
present | assàlti | assàlti | assàlti | assaltiàmo | assaltiàte | assàltino |
imperfect | assaltàssi | assaltàssi | assaltàsse | assaltàssimo | assaltàste | assaltàssero |
imperative | — | tu | Lei | noi | voi | Loro |
assàlta | assàlti | assaltiàmo | assaltàte | assàltino | ||
negative imperative | nonassaltàre | non assàlti | non assaltiàmo | non assaltàte | non assàltino |
Derived terms
- assaltabile
- assaltatore
Further reading
- assaltare in Treccani.it – Vocabolario Treccani on line, Istituto dell'Enciclopedia Italiana
Anagrams
- assalterà