skończyć
Polish
Etymology
From s- + kończyć.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈskɔɲ.t͡ʂɨt͡ɕ/
Audio (file) - Rhymes: -ɔɲt͡ʂɨt͡ɕ
- Syllabification: skoń‧czyć
Verb
skończyć pf (imperfective kończyć)
- (transitive) to end, to finish
- (transitive) to stop, to quit
- (reflexive) to come to an end, to finish [+intrumental = in/as what]
- Projekt skończył się sukcesem. ― The project ended successfully.
- (transitive) to turn, to reach a certain age
- (reflexive) to result, to end up [+instrumental = in/with something]
- (reflexive) to die
- Synonyms: see Thesaurus:umierać
Conjugation
Conjugation of skończyć pf
| singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| person | masculine | feminine | neuter | virile | nonvirile | |
| infinitive | skończyć | |||||
| future tense | 1st | skończę | skończymy | |||
| 2nd | skończysz | skończycie | ||||
| 3rd | skończy | skończą | ||||
| impersonal | skończy się | |||||
| past tense | 1st | skończyłem | skończyłam | skończyliśmy | skończyłyśmy | |
| 2nd | skończyłeś | skończyłaś | skończyliście | skończyłyście | ||
| 3rd | skończył | skończyła | skończyło | skończyli | skończyły | |
| impersonal | skończono | |||||
| conditional | 1st | skończyłbym | skończyłabym | skończylibyśmy | skończyłybyśmy | |
| 2nd | skończyłbyś | skończyłabyś | skończylibyście | skończyłybyście | ||
| 3rd | skończyłby | skończyłaby | skończyłoby | skończyliby | skończyłyby | |
| impersonal | skończono by | |||||
| imperative | 1st | niech skończę | skończmy | |||
| 2nd | skończ | skończcie | ||||
| 3rd | niech skończy | niech skończą | ||||
| passive adjectival participle | skończony | skończona | skończone | skończeni | skończone | |
| anterior adverbial participle | skończywszy | |||||
| verbal noun | skończenie | |||||
Derived terms
phrase
- skończyło się babci sranie
Further reading
- skończyć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- skończyć in Polish dictionaries at PWN