skończony
Polish
Etymology
From skończyć + -ony.
Pronunciation
- IPA(key): /skɔɲˈt͡ʂɔ.nɨ/
Audio (file) - Rhymes: -ɔnɨ
- Syllabification: skoń‧czo‧ny
Adjective
skończony (not comparable, adverb skończenie)
- passive adjectival participle of skończyć; done, finished
- finite
- Antonym: nieskończony
- (colloquial) done (without hope or prospect of success)
Declension
Declension of skończony
case | singular | plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine personal/animate | masculine inanimate | neuter | feminine | virile | nonvirile | ||
nominative, vocative | skończony | skończone | skończona | skończeni | skończone | ||
genitive | skończonego | skończonej | skończonych | ||||
dative | skończonemu | skończonym | |||||
accusative | skończonego | skończony | skończone | skończoną | skończonych | skończone | |
instrumental | skończonym | skończonymi | |||||
locative | skończonej | skończonych |
Further reading
- skończony in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- skończony in Polish dictionaries at PWN