skoordynować
Polish
Etymology
From s- + koordynować.
Pronunciation
- IPA(key): /skɔ.ɔr.dɨˈnɔ.vat͡ɕ/
- Rhymes: -ɔvat͡ɕ
- Syllabification: sko‧or‧dy‧no‧wać
Verb
skoordynować pf (imperfective koordynować)
- (transitive) to coordinate (to synchronize)
- Synonym: uwspółrzędnić
Conjugation
Conjugation of skoordynować pf
singular | plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
person | masculine | feminine | neuter | virile | nonvirile | |
infinitive | skoordynować | |||||
future tense | 1st | skoordynuję | skoordynujemy | |||
2nd | skoordynujesz | skoordynujecie | ||||
3rd | skoordynuje | skoordynują | ||||
impersonal | skoordynuje się | |||||
past tense | 1st | skoordynowałem | skoordynowałam | skoordynowaliśmy | skoordynowałyśmy | |
2nd | skoordynowałeś | skoordynowałaś | skoordynowaliście | skoordynowałyście | ||
3rd | skoordynował | skoordynowała | skoordynowało | skoordynowali | skoordynowały | |
impersonal | skoordynowano | |||||
conditional | 1st | skoordynowałbym | skoordynowałabym | skoordynowalibyśmy | skoordynowałybyśmy | |
2nd | skoordynowałbyś | skoordynowałabyś | skoordynowalibyście | skoordynowałybyście | ||
3rd | skoordynowałby | skoordynowałaby | skoordynowałoby | skoordynowaliby | skoordynowałyby | |
impersonal | skoordynowano by | |||||
imperative | 1st | niech skoordynuję | skoordynujmy | |||
2nd | skoordynuj | skoordynujcie | ||||
3rd | niech skoordynuje | niech skoordynują | ||||
passive adjectival participle | skoordynowany | skoordynowana | skoordynowane | skoordynowani | skoordynowane | |
anterior adverbial participle | skoordynowawszy | |||||
verbal noun | skoordynowanie |
Related terms
adjective
- koordynacyjny
nouns
- koordynacja
- koordynata
- koordynator
Further reading
- skoordynować in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- skoordynować in Polish dictionaries at PWN