skontrować
Polish
Etymology
From s- + kontrować.
Pronunciation
- IPA(key): /skɔnˈtrɔ.vat͡ɕ/
- Rhymes: -ɔvat͡ɕ
- Syllabification: skon‧tro‧wać
Verb
skontrować pf
- (transitive) to respond to something quickly and decisively
Verb
skontrować pf (imperfective kontrować)
- (transitive, bridge) to double (to make a call that will double certain scoring points if the preceding bid becomes the contract)
- (intransitive, boxing) to counter (to return a blow while receiving one)
- Hypernym: odpowiedzieć
Conjugation
Conjugation of skontrować pf
singular | plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
person | masculine | feminine | neuter | virile | nonvirile | |
infinitive | skontrować | |||||
future tense | 1st | skontruję | skontrujemy | |||
2nd | skontrujesz | skontrujecie | ||||
3rd | skontruje | skontrują | ||||
impersonal | skontruje się | |||||
past tense | 1st | skontrowałem | skontrowałam | skontrowaliśmy | skontrowałyśmy | |
2nd | skontrowałeś | skontrowałaś | skontrowaliście | skontrowałyście | ||
3rd | skontrował | skontrowała | skontrowało | skontrowali | skontrowały | |
impersonal | skontrowano | |||||
conditional | 1st | skontrowałbym | skontrowałabym | skontrowalibyśmy | skontrowałybyśmy | |
2nd | skontrowałbyś | skontrowałabyś | skontrowalibyście | skontrowałybyście | ||
3rd | skontrowałby | skontrowałaby | skontrowałoby | skontrowaliby | skontrowałyby | |
impersonal | skontrowano by | |||||
imperative | 1st | niech skontruję | skontrujmy | |||
2nd | skontruj | skontrujcie | ||||
3rd | niech skontruje | niech skontrują | ||||
passive adjectival participle | skontrowany | skontrowana | skontrowane | skontrowani | skontrowane | |
anterior adverbial participle | skontrowawszy | |||||
verbal noun | skontrowanie |
Related terms
nouns
- kontra
- kontratak
- kontrofensywa
Further reading
- skontrować in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- skontrować in Polish dictionaries at PWN