sklepać
Polish
Etymology
From s- + klepać.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈsklɛ.pat͡ɕ/
- Rhymes: -ɛpat͡ɕ
- Syllabification: skle‧pać
Verb
sklepać pf (imperfective sklepywać)
- (transitive) to make a metal object flat or thin by tapping
- Synonym: wyklepać
- (transitive, colloquial) to beat up (to give a beating to)
- Synonym: pobić
Conjugation
Conjugation of sklepać pf
| singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| person | masculine | feminine | neuter | virile | nonvirile | |
| infinitive | sklepać | |||||
| future tense | 1st | sklepię | sklepiemy | |||
| 2nd | sklepiesz | sklepiecie | ||||
| 3rd | sklepie | sklepią | ||||
| impersonal | sklepie się | |||||
| past tense | 1st | sklepałem | sklepałam | sklepaliśmy | sklepałyśmy | |
| 2nd | sklepałeś | sklepałaś | sklepaliście | sklepałyście | ||
| 3rd | sklepał | sklepała | sklepało | sklepali | sklepały | |
| impersonal | sklepano | |||||
| conditional | 1st | sklepałbym | sklepałabym | sklepalibyśmy | sklepałybyśmy | |
| 2nd | sklepałbyś | sklepałabyś | sklepalibyście | sklepałybyście | ||
| 3rd | sklepałby | sklepałaby | sklepałoby | sklepaliby | sklepałyby | |
| impersonal | sklepano by | |||||
| imperative | 1st | niech sklepię | sklepmy | |||
| 2nd | sklep | sklepcie | ||||
| 3rd | niech sklepie | niech sklepią | ||||
| passive adjectival participle | sklepany | sklepana | sklepane | sklepani | sklepane | |
| anterior adverbial participle | sklepawszy | |||||
| verbal noun | sklepanie | |||||
Further reading
- sklepać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- sklepać in Polish dictionaries at PWN