skipa

skipa

Faroese

Etymology

From Old Norse skipa.

Pronunciation

• IPA^(key): /ʃiːpa/

Verb

skipa (third person singular past indicative skipaði, third person plural past indicative skipað, supine skipað)

1. to arrange things
2. lead the singing of kvæði

Conjugation

   Conjugation of skipa

v-30
infinitive	skipa
present participle	skipandi
past participle a6	skipaður
supine	skipað
number	singular			plural
person	first	second	third	all
indicative	eg	tú	hann/hon/tað	vit, tit, teir/tær/tey, tygum
present	skipi	skipar	skipar	skipa
past	skipaði	skipaði	skipaði	skipaðu
imperative	–	tú	–	tit
present	—	skipa!	—	skipið!

Derived terms

• skipan (“arrangement, system”)

---

Gothic

Romanization

skipa

1. Romanization of 𐍃𐌺𐌹𐍀𐌰

---

Icelandic

Etymology

From Old Norse skipa.

Pronunciation

• IPA^(key): [scʰɪːpa]
• Rhymes: -ɪːpa

Verb

skipa (weak verb, third-person singular past indicative skipaði, supine skipað)

1. (with dative) to order, command
2. (with dative) to arrange
3. (with dative) to discharge, unload
4. (with dative) to ship, put on board
5. (with accusative) to appoint
6. (with accusative) to occupy

Inflection

    Icelandic conjugations (Other words with same conjugation)

Active voice (germynd)		singular			plural
		first	second	third	first	second	third
indicative (framsöguháttur)	present (nútið)	skipa	skipar	skipar	skipum	skipið	skipa
	past (þátíð)	skipaði	skipaðir	skipaði	skipuðum	skipuðuð	skipuðu
subjunctive (viðtengingarháttur)	present (nútið)	skipi	skipir	skipi	skipum	skipið	skipi
	past (þátíð)	skipið	skipaðir	skipaði	skipuðum	skipuðið	skipuðu
infinitive (nafnháttur)		skipa
Reflexive (miðmynd)		singular			plural
		first	second	third	first	second	third
indicative (framsöguháttur)	present (nútið)	skipast	skipast	skipast	skipumst	skipist	skipast
	past (þátíð)	skipaðist	skipaðist	skipaðist	skipuðumst	skipuðust	skipuðust
subjunctive (viðtengingarháttur)	present (nútið)	skipist	skipist	skipist	skipumst	skipist	skipist
	past (þátíð)	skipaðist	skipaðist	skipaðist	skipuðumst	skipuðust	skipuðust
infinitive (nafnháttur)		skipast
imperatives (boðhættir)		active (germynd)			reflexive (miðmynd)
	singular (+ þú)	skipaðu			—
	plural (+ þið)	skipið			—
shortened (stýfður)		skipa
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		skipandi
supine (sagnbót)		active (germynd)			reflexive (miðmynd)
		skipað			skipast

past participle (lýsingarháttur þátíðar)
strong	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	skipaður	skipuð	skipað	skipaðir	skipaðar	skipuð
accusative	skipaðan	skipaða	skipað	skipaða	skipaðar	skipuð
dative	skipuðum	skipaðri	skipuðu	skipuðum	skipuðum	skipuðum
genitive	skipaðs	skipaðrar	skipaðs	skipaðra	skipaðra	skipaðra

past participle (lýsingarháttur þátíðar)
weak	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	skipaði	skipaða	skipaða	skipuðu	skipuðu	skipuðu
accusative	skipaða	skipuðu	skipaða	skipuðu	skipuðu	skipuðu
dative	skipaða	skipuðu	skipaða	skipuðu	skipuðu	skipuðu
genitive	skipaða	skipuðu	skipaða	skipuðu	skipuðu	skipuðu

---

Norwegian Bokmål

Noun

skipa n

1. definite plural of skip

Alternative forms

• skipene

Verb

skipa

1. simple past of skipe
2. past participle of skipe

Alternative forms

• skipet

---

Norwegian Nynorsk

Noun

skipa n

1. definite plural of skip

---

Old Norse

Verb

skipa

1. (transitive, with dative) to arrange, to place in order, to draw up
2. (transitive, with accusative) to take up, occupy
3. (ditransitive, with dative and accusative) to assign a thing to someone
4. (ditransitive, with dative and accusative) to man (with)
5. (with til + genitive) to arrange, make ready for

   skipa til búa sína

   to put one's household in order

6. to change

   bið hann, at þit skipit máldaga

   ask him to change the bargain

7. (reflexive)

Conjugation

Conjugation of skipa — active (weak class 2)

infinitive	skipa
present participle	skipandi
past participle	skipaðr
indicative	present	past
1st-person singular	skipa	skipaða
2nd-person singular	skipar	skipaðir
3rd-person singular	skipar	skipaði
1st-person plural	skipum	skipuðum
2nd-person plural	skipið	skipuðuð
3rd-person plural	skipa	skipuðu
subjunctive	present	past
1st-person singular	skipa	skipaða
2nd-person singular	skipir	skipaðir
3rd-person singular	skipi	skipaði
1st-person plural	skipim	skipaðim
2nd-person plural	skipið	skipaðið
3rd-person plural	skipi	skipaði
imperative	present
2nd-person singular	skipa
1st-person plural	skipum
2nd-person plural	skipið

Conjugation of skipa — mediopassive (weak class 2)

infinitive	skipask
present participle	skipandisk
past participle	skipazk
indicative	present	past
1st-person singular	skipumk	skipuðumk
2nd-person singular	skipask	skipaðisk
3rd-person singular	skipask	skipaðisk
1st-person plural	skipumsk	skipuðumsk
2nd-person plural	skipizk	skipuðuzk
3rd-person plural	skipask	skipuðusk
subjunctive	present	past
1st-person singular	skipumk	skipuðumk
2nd-person singular	skipisk	skipaðisk
3rd-person singular	skipisk	skipaðisk
1st-person plural	skipimsk	skipaðimsk
2nd-person plural	skipizk	skipaðizk
3rd-person plural	skipisk	skipaðisk
imperative	present
2nd-person singular	skipask
1st-person plural	skipumsk
2nd-person plural	skipizk

Derived terms

• skipan f

Descendants

• Faroese: skipa
• Icelandic: skipa
• Norwegian Nynorsk: skipa, skipe

References

• skipa in Geir T. Zoëga (1910) A Concise Dictionary of Old Icelandic, Oxford: Clarendon Press