skiene
Norwegian Bokmål
Alternative forms
- skia
Noun
skiene m or f
- definite plural of ski
Norwegian Nynorsk
Alternative forms
- skia
Noun
skiene f
- definite plural of ski
Saterland Frisian
Etymology
From Old Frisian skīna, from Proto-West Germanic *skīnan. Cognates include West Frisian skine and German scheinen.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈskinə/
- Hyphenation: skie‧ne
- Rhymes: -inə
Verb
skiene
- (intransitive) to shine
- (intransitive) to glimmer
Conjugation
Conjugation of skiene (irregular)
Grúundfoarme | skiene | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Infinitive | tou skienen | ||||||
Present tense | Past tense | ||||||
iek | skiene | wie | skiene | iek | skeen | wie | skenen |
du | skíenst, skinst | jie | skiene | du | skeenst | jie | skenen |
hie/ju/dät | skíent, skint | jo | skiene | hie/ju/dät | skeen | jo | skenen |
Present participle | Imperative | Auxiliary | Past participle | ||||
skienend | Singular | — | häbe | skíenen | |||
Plural | — |
References
- Marron C. Fort (2015), “skiene”, in Saterfriesisches Wörterbuch mit einer phonologischen und grammatischen Übersicht, Buske, →ISBN