assaettare
Italian
Etymology
From a- + saetta + -are.
Verb
assaettàre (first-person singular present assaétto, first-person singular past historic assaettài, past participle assaettàto, auxiliary avére or èssere)
- (transitive) to hit with a thunderbolt; hence to harass
- (intransitive) to be thunderstruck
Conjugation
Conjugation of assaettàre (-are) (See Appendix:Italian verbs)
infinitive | assaettàre | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
auxiliary verb | avére, èssere | gerund | assaettàndo | |||
present participle | assaettànte | past participle | assaettàto | |||
person | singular | plural | ||||
first | second | third | first | second | third | |
indicative | io | tu | lui/lei, esso/essa | noi | voi | loro, essi/esse |
present | assaétto | assaétti | assaétta | assaettiàmo | assaettàte | assaéttano |
imperfect | assaettàvo | assaettàvi | assaettàva | assaettavàmo | assaettavàte | assaettàvano |
past historic | assaettài | assaettàsti | assaettò | assaettàmmo | assaettàste | assaettàrono |
future | assaetterò | assaetterài | assaetterà | assaetterémo | assaetteréte | assaetterànno |
conditional | io | tu | lui/lei, esso/essa | noi | voi | loro, essi/esse |
present | assaetterèi | assaetterésti | assaetterèbbe, assaetterébbe | assaetterémmo | assaetteréste | assaetterèbbero, assaetterébbero |
subjunctive | che io | che tu | che lui/che lei, che esso/che essa | che noi | che voi | che loro, che essi/che esse |
present | assaétti | assaétti | assaétti | assaettiàmo | assaettiàte | assaéttino |
imperfect | assaettàssi | assaettàssi | assaettàsse | assaettàssimo | assaettàste | assaettàssero |
imperative | — | tu | Lei | noi | voi | Loro |
assaétta | assaétti | assaettiàmo | assaettàte | assaéttino | ||
negative imperative | nonassaettàre | non assaétti | non assaettiàmo | non assaettàte | non assaéttino |
Derived terms
- assaettato
Anagrams
- assaetterà