skerða
See also: skerda
Icelandic
Pronunciation
- IPA(key): /ˈscɛrða/
- Rhymes: -ɛrða
Verb
skerða (weak verb, third-person singular past indicative skerti, supine skert)
- (transitive) to reduce, impair
Conjugation
skerða — active voice (germynd)
infinitive (nafnháttur) | að skerða | ||||
---|---|---|---|---|---|
supine (sagnbót) | skert | ||||
present participle (lýsingarháttur nútíðar) | skerðandi | ||||
indicative (framsöguháttur) | subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
present (nútíð) | ég skerði | við skerðum | present (nútíð) | ég skerði | við skerðum |
þú skerðir | þið skerðið | þú skerðir | þið skerðið | ||
hann, hún, það skerðir | þeir, þær, þau skerða | hann, hún, það skerði | þeir, þær, þau skerði | ||
past (þátíð) | ég skerti | við skertum | past (þátíð) | ég skerti | við skertum |
þú skertir | þið skertuð | þú skertir | þið skertuð | ||
hann, hún, það skerti | þeir, þær, þau skertu | hann, hún, það skerti | þeir, þær, þau skertu | ||
imperative (boðháttur) | skerð (þú) | skerðið (þið) | |||
Forms with appended personal pronoun | |||||
skertu | skerðiði * | ||||
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. |
skerðast — mediopassive voice (miðmynd)
infinitive (nafnháttur) | að skerðast | ||||
---|---|---|---|---|---|
supine (sagnbót) | skerst | ||||
present participle (lýsingarháttur nútíðar) | skerðandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses | ||||
indicative (framsöguháttur) | subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
present (nútíð) | ég skerðist | við skerðumst | present (nútíð) | ég skerðist | við skerðumst |
þú skerðist | þið skerðist | þú skerðist | þið skerðist | ||
hann, hún, það skerðist | þeir, þær, þau skerðast | hann, hún, það skerðist | þeir, þær, þau skerðist | ||
past (þátíð) | ég skertist | við skertumst | past (þátíð) | ég skertist | við skertumst |
þú skertist | þið skertust | þú skertist | þið skertust | ||
hann, hún, það skertist | þeir, þær, þau skertust | hann, hún, það skertist | þeir, þær, þau skertust | ||
imperative (boðháttur) | skerst (þú) | skerðist (þið) | |||
Forms with appended personal pronoun | |||||
skerstu | skerðisti * | ||||
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. |
skertur — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
strong declension (sterk beyging) | singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine (karlkyn) | feminine (kvenkyn) | neuter (hvorugkyn) | masculine (karlkyn) | feminine (kvenkyn) | neuter (hvorugkyn) | ||
nominative (nefnifall) | skertur | skert | skert | skertir | skertar | skert | |
accusative (þolfall) | skertan | skerta | skert | skerta | skertar | skert | |
dative (þágufall) | skertum | skertri | skertu | skertum | skertum | skertum | |
genitive (eignarfall) | skerts | skertrar | skerts | skertra | skertra | skertra | |
weak declension (veik beyging) | singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
masculine (karlkyn) | feminine (kvenkyn) | neuter (hvorugkyn) | masculine (karlkyn) | feminine (kvenkyn) | neuter (hvorugkyn) | ||
nominative (nefnifall) | skerti | skerta | skerta | skertu | skertu | skertu | |
accusative (þolfall) | skerta | skertu | skerta | skertu | skertu | skertu | |
dative (þágufall) | skerta | skertu | skerta | skertu | skertu | skertu | |
genitive (eignarfall) | skerta | skertu | skerta | skertu | skertu | skertu |