skartari
Old Norse
Etymology
From skarta + -ari.
Noun
skartari m (genitive skartara)
- a vain boaster
Declension
Declension of skartari (weak an-stem)
masculine | singular | plural | ||
---|---|---|---|---|
indefinite | definite | indefinite | definite | |
nominative | skartari | skartarinn | skartarar | skartararnir |
accusative | skartara | skartarann | skartara | skartarana |
dative | skartara | skartaranum | skǫrturum | skǫrturunum |
genitive | skartara | skartarans | skartara | skartaranna |
References
- skartari in Geir T. Zoëga (1910) A Concise Dictionary of Old Icelandic, Oxford: Clarendon Press