skarcić
Polish
Etymology
From s- + karcić.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈskar.t͡ɕit͡ɕ/
Audio (file) - Rhymes: -art͡ɕit͡ɕ
- Syllabification: skar‧cić
Verb
skarcić pf (imperfective karcić)
- (transitive) to scold, to rebuke, to reprimand
- Synonyms: zganić, złajać, zestrofować, zbesztać, zrugać, upomnieć, napomnieć
Conjugation
Conjugation of skarcić pf
| singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| person | masculine | feminine | neuter | virile | nonvirile | |
| infinitive | skarcić | |||||
| future tense | 1st | skarcę | skarcimy | |||
| 2nd | skarcisz | skarcicie | ||||
| 3rd | skarci | skarcą | ||||
| impersonal | skarci się | |||||
| past tense | 1st | skarciłem | skarciłam | skarciliśmy | skarciłyśmy | |
| 2nd | skarciłeś | skarciłaś | skarciliście | skarciłyście | ||
| 3rd | skarcił | skarciła | skarciło | skarcili | skarciły | |
| impersonal | skarcono | |||||
| conditional | 1st | skarciłbym | skarciłabym | skarcilibyśmy | skarciłybyśmy | |
| 2nd | skarciłbyś | skarciłabyś | skarcilibyście | skarciłybyście | ||
| 3rd | skarciłby | skarciłaby | skarciłoby | skarciliby | skarciłyby | |
| impersonal | skarcono by | |||||
| imperative | 1st | niech skarcę | skarćmy | |||
| 2nd | skarć | skarćcie | ||||
| 3rd | niech skarci | niech skarcą | ||||
| passive adjectival participle | skarcony | skarcona | skarcone | skarceni | skarcone | |
| anterior adverbial participle | skarcziwszy | |||||
| verbal noun | skarcenie | |||||
Further reading
- skarcić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- skarcić in Polish dictionaries at PWN