skapcanieć
Polish
Etymology
From s- + kapcanieć.
Pronunciation
- IPA(key): /skapˈt͡sa.ɲɛt͡ɕ/
- Rhymes: -aɲɛt͡ɕ
- Syllabification: skap‧ca‧nieć
Verb
skapcanieć pf (imperfective kapcanieć)
- (intransitive, colloquial) to become decrepit, to become feckless, to become infirm, to become senile
- Synonyms: stępieć, zgrzybieć, zniedołężnieć, zramoleć
Conjugation
Conjugation of skapcanieć pf
| singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| person | masculine | feminine | neuter | virile | nonvirile | |
| infinitive | skapcanieć | |||||
| future tense | 1st | skapcanieję | skapcaniejemy | |||
| 2nd | skapcaniejesz | skapcaniejecie | ||||
| 3rd | skapcanieje | skapcanieją | ||||
| impersonal | skapcanieje się | |||||
| past tense | 1st | skapcaniałem | skapcaniałam | skapcanieliśmy | skapcaniałyśmy | |
| 2nd | skapcaniałeś | skapcaniałaś | skapcanieliście | skapcaniałyście | ||
| 3rd | skapcaniał | skapcaniała | skapcaniało | skapcanieli | skapcaniały | |
| impersonal | skapcaniano | |||||
| conditional | 1st | skapcaniałbym | skapcaniałabym | skapcanielibyśmy | skapcaniałybyśmy | |
| 2nd | skapcaniałbyś | skapcaniałabyś | skapcanielibyście | skapcaniałybyście | ||
| 3rd | skapcaniałby | skapcaniałaby | skapcaniałoby | skapcanieliby | skapcaniałyby | |
| impersonal | skapcaniano by | |||||
| imperative | 1st | niech skapcanieję | skapcaniejmy | |||
| 2nd | skapcaniej | skapcaniejcie | ||||
| 3rd | niech skapcanieje | niech skapcanieją | ||||
| anterior adverbial participle | skapcaniawszy | |||||
| verbal noun | skapcanienie | |||||
Derived terms
adjective
- skapcaniały
Related terms
noun
- kapcan
Further reading
- skapcanieć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- skapcanieć in Polish dictionaries at PWN