sjómaður
Icelandic
Etymology
From sjór (“sea”) + is (“man”) + maður.
Noun
sjómaður m (genitive singular sjómanns, nominative plural sjómenn)
- a fisherman syn.
- a seaman, a mariner, a sailor, a seafarer, a sea lawyer, a salty dog
- arm wrestling
- Viltu fara í sjómann?
- Wanna arm-wrestle?
Declension
declension of sjómaður
| maður | singular | plural | ||
|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| nominative | sjómaður | sjómaðurinn | sjómenn | sjómennirnir |
| accusative | sjómann | sjómanninn | sjómenn | sjómennina |
| dative | sjómanni | sjómanninum | sjómönnum | sjómönnunum |
| genitive | sjómanns | sjómannsins | sjómanna | sjómannanna |
Synonyms
- (fisherman): def. fiskimaður
Derived terms
- fara í sjómann (“to arm wrestle”)
- gerast sjómaður (“to go to sea”)
- sjómaður sem fiskar upp á hlut (“share fisherman”)
- sjómaður í kaupskipaflotanum (“merchant navy mariner”)
- sjómannslegur
See also
- háseti
- sjóliði