sið
Jamtish
Etymology
From Old Norse siðr, from Proto-Germanic *siduz. Cognate with Swedish sed, Icelandic siður, German Sitte.
Pronunciation
- (Mörsil, Hallen) IPA(key): [s̪e̞ː]
- (Bodsjö, Hackås, Ragunda) IPA(key): [s̪e̝ː]
Noun
sið m
- custom, tradition
Declension
Declension of sið (strong short u-stem)
masculine | singular | plural | ||
---|---|---|---|---|
indefinite | definite | indefinite | definite | |
nominative-accusative | sið | sið'enn | sidir, siðar | sidin, siðan |
dative | sið | sið'a | sidir, siðan | sidum, siðum |
compound-genitive | sjadar, sadar | ― | saða | ― |
vocative | sið | ― | siðer | ― |