sinuo
Latin
Etymology
From sinus (“curve, fold”).
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /ˈsi.nu.oː/, [ˈsɪ.nʊ.oː]
Verb
sinuō (present infinitive sinuāre, perfect active sinuāvī, supine sinuātum); first conjugation
- I bend, wind, curve.
- I hollow out, excavate.
Inflection
Conjugation of sinuo (first conjugation) | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
indicative | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | sinuō | sinuās | sinuat | sinuāmus | sinuātis | sinuant |
imperfect | sinuābam | sinuābās | sinuābat | sinuābāmus | sinuābātis | sinuābant | |
future | sinuābō | sinuābis | sinuābit | sinuābimus | sinuābitis | sinuābunt | |
perfect | sinuāvī | sinuāvistī | sinuāvit | sinuāvimus | sinuāvistis | sinuāvērunt, sinuāvēre | |
pluperfect | sinuāveram | sinuāverās | sinuāverat | sinuāverāmus | sinuāverātis | sinuāverant | |
future perfect | sinuāverō | sinuāveris | sinuāverit | sinuāverimus | sinuāveritis | sinuāverint | |
passive | present | sinuor | sinuāris, sinuāre | sinuātur | sinuāmur | sinuāminī | sinuantur |
imperfect | sinuābar | sinuābāris, sinuābāre | sinuābātur | sinuābāmur | sinuābāminī | sinuābantur | |
future | sinuābor | sinuāberis, sinuābere | sinuābitur | sinuābimur | sinuābiminī | sinuābuntur | |
perfect | sinuātus + present active indicative of sum | ||||||
pluperfect | sinuātus + imperfect active indicative of sum | ||||||
future perfect | sinuātus + future active indicative of sum | ||||||
subjunctive | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | sinuem | sinuēs | sinuet | sinuēmus | sinuētis | sinuent |
imperfect | sinuārem | sinuārēs | sinuāret | sinuārēmus | sinuārētis | sinuārent | |
perfect | sinuāverim | sinuāverīs | sinuāverit | sinuāverimus | sinuāveritis | sinuāverint | |
pluperfect | sinuāvissem | sinuāvissēs | sinuāvisset | sinuāvissēmus | sinuāvissētis | sinuāvissent | |
passive | present | sinuer | sinuēris, sinuēre | sinuētur | sinuēmur | sinuēminī | sinuentur |
imperfect | sinuārer | sinuārēris, sinuārēre | sinuārētur | sinuārēmur | sinuārēminī | sinuārentur | |
perfect | sinuātus + present active subjunctive of sum | ||||||
pluperfect | sinuātus + imperfect active subjunctive of sum | ||||||
imperative | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | — | sinuā | — | — | sinuāte | — |
future | — | sinuātō | sinuātō | — | sinuātōte | sinuantō | |
passive | present | — | sinuāre | — | — | sinuāminī | — |
future | — | sinuātor | sinuātor | — | — | sinuantor | |
non-finite forms | active | passive | |||||
present | perfect | future | present | perfect | future | ||
infinitives | sinuāre | sinuāvisse | sinuātūrus esse | sinuārī | sinuātus esse | sinuātum īrī | |
participles | sinuāns | — | sinuātūrus | — | sinuātus | sinuandus | |
verbal nouns | gerund | supine | |||||
nominative | genitive | dative/ablative | accusative | accusative | ablative | ||
sinuāre | sinuandī | sinuandō | sinuandum | sinuātum | sinuātū |
Derived terms
- sinuāmen
- sinuātiō
Related terms
- sinuōsē
- sinuōsus
- sinus
References
- sinuo in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- sinuo in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- sinuo in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire Illustré Latin-Français, Hachette