sinna
Estonian
Etymology
Sublative of see (“it”). Akin to Finnish sinne and Ingrian sinne.
Adverb
sinna
- there (indicating motion: to that place)
See also
proximal | distal | interrogative | |
---|---|---|---|
motion towards | siia | sinna | kuhu |
location inside | siin | seal | kus |
motion from | siit | sealt | kust |
Icelandic
Pronunciation
- IPA(key): /ˈsɪnːa/
- Rhymes: -ɪnːa
Verb
sinna (weak verb, third-person singular past indicative sinnti, supine sinnt)
- (transitive, with dative) to attend to
- (transitive, with dative) to care for, to mind
Conjugation
infinitive (nafnháttur) | að sinna | ||||
---|---|---|---|---|---|
supine (sagnbót) | sinnt | ||||
present participle (lýsingarháttur nútíðar) | sinnandi | ||||
indicative (framsöguháttur) | subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
present (nútíð) | ég sinni | við sinnum | present (nútíð) | ég sinni | við sinnum |
þú sinnir | þið sinnið | þú sinnir | þið sinnið | ||
hann, hún, það sinnir | þeir, þær, þau sinna | hann, hún, það sinni | þeir, þær, þau sinni | ||
past (þátíð) | ég sinnti | við sinntum | past (þátíð) | ég sinnti | við sinntum |
þú sinntir | þið sinntuð | þú sinntir | þið sinntuð | ||
hann, hún, það sinnti | þeir, þær, þau sinntu | hann, hún, það sinnti | þeir, þær, þau sinntu | ||
imperative (boðháttur) | sinn (þú) | sinnið (þið) | |||
Forms with appended personal pronoun | |||||
sinntu | sinniði * | ||||
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. |
infinitive (nafnháttur) | að sinnast | ||||
---|---|---|---|---|---|
supine (sagnbót) | sinnst | ||||
present participle (lýsingarháttur nútíðar) | sinnandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses | ||||
indicative (framsöguháttur) | subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
present (nútíð) | ég sinnist | við sinnumst | present (nútíð) | ég sinnist | við sinnumst |
þú sinnist | þið sinnist | þú sinnist | þið sinnist | ||
hann, hún, það sinnist | þeir, þær, þau sinnast | hann, hún, það sinnist | þeir, þær, þau sinnist | ||
past (þátíð) | ég sinntist | við sinntumst | past (þátíð) | ég sinntist | við sinntumst |
þú sinntist | þið sinntust | þú sinntist | þið sinntust | ||
hann, hún, það sinntist | þeir, þær, þau sinntust | hann, hún, það sinntist | þeir, þær, þau sinntust | ||
imperative (boðháttur) | sinnst (þú) | sinnist (þið) | |||
Forms with appended personal pronoun | |||||
sinnstu | sinnisti * | ||||
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. |
strong declension (sterk beyging) | singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine (karlkyn) | feminine (kvenkyn) | neuter (hvorugkyn) | masculine (karlkyn) | feminine (kvenkyn) | neuter (hvorugkyn) | ||
nominative (nefnifall) | sinntur | sinnt | sinnt | sinntir | sinntar | sinnt | |
accusative (þolfall) | sinntan | sinnta | sinnt | sinnta | sinntar | sinnt | |
dative (þágufall) | sinntum | sinntri | sinntu | sinntum | sinntum | sinntum | |
genitive (eignarfall) | sinnts | sinntrar | sinnts | sinntra | sinntra | sinntra | |
weak declension (veik beyging) | singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
masculine (karlkyn) | feminine (kvenkyn) | neuter (hvorugkyn) | masculine (karlkyn) | feminine (kvenkyn) | neuter (hvorugkyn) | ||
nominative (nefnifall) | sinnti | sinnta | sinnta | sinntu | sinntu | sinntu | |
accusative (þolfall) | sinnta | sinntu | sinnta | sinntu | sinntu | sinntu | |
dative (þágufall) | sinnta | sinntu | sinnta | sinntu | sinntu | sinntu | |
genitive (eignarfall) | sinnta | sinntu | sinnta | sinntu | sinntu | sinntu |
Noun
sinna f (genitive singular sinnu, no plural)
- interest, attention
Declension
f-w1 | singular | |
---|---|---|
indefinite | definite | |
nominative | sinna | sinnan |
accusative | sinnu | sinnuna |
dative | sinnu | sinnunni |
genitive | sinnu | sinnunnar |
Maltese
Root |
---|
s-n-n |
4 terms |
Etymology
From Arabic سِنّ (sinn). The Arabic noun is feminine and was formally feminised in Maltese by adding -a; compare the same in widna (“ear”). Compare Moroccan Arabic سنة (sanna).
Pronunciation
- IPA(key): /ˈsɪn.na/
Noun
sinna f (plural snien, paucal sinniet, diminutive snejna or (baby talk) sinnuna)
- tooth
- any tooth-like part
- sinna tewm ― garlic glove
Derived terms
- businna (busnien)
Norwegian Bokmål
Alternative forms
- sinnene
Noun
sinna n
- definite plural of sinn
Norwegian Nynorsk
Noun
sinna n
- definite plural of sinn
Old Norse
Determiner
sinna
- masculine/feminine/neuter genitive plural of sínn
Pali
Alternative forms
- 𑀲𑀺𑀦𑁆𑀦 (Brahmi script)
- सिन्न (Devanagari script)
- সিন্ন (Bengali script)
- සින්න (Sinhalese script)
- သိန္န or သိၼ္ၼ or သိၼ်ၼ (Burmese script)
- สินฺน or สินนะ (Thai script)
- ᩈᩥᨶ᩠ᨶ (Tai Tham script)
- ສິນ຺ນ or ສິນນະ (Lao script)
- សិន្ន (Khmer script)
- 𑄥𑄨𑄚𑄴𑄚 (Chakma script)
Etymology
Inherited from Sanskrit स्विन्न (svinna).
Adjective
sinna
- covered in sweat, wet with perspiration
Declension
Case \\ Number | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative (first) | sinno | sinnā |
Accusative (second) | sinnaṃ | sinne |
Instrumental (third) | sinnena | sinnehi or sinnebhi |
Dative (fourth) | sinnassa or sinnāya or sinnatthaṃ | sinnānaṃ |
Ablative (fifth) | sinnasmā or sinnamhā or sinnā | sinnehi or sinnebhi |
Genitive (sixth) | sinnassa | sinnānaṃ |
Locative (seventh) | sinnasmiṃ or sinnamhi or sinne | sinnesu |
Vocative (calling) | sinna | sinnā |
Case \\ Number | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative (first) | sinnā | sinnāyo or sinnā |
Accusative (second) | sinnaṃ | sinnāyo or sinnā |
Instrumental (third) | sinnāya | sinnāhi or sinnābhi |
Dative (fourth) | sinnāya | sinnānaṃ |
Ablative (fifth) | sinnāya | sinnāhi or sinnābhi |
Genitive (sixth) | sinnāya | sinnānaṃ |
Locative (seventh) | sinnāya or sinnāyaṃ | sinnāsu |
Vocative (calling) | sinne | sinnāyo or sinnā |
Case \\ Number | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative (first) | sinnaṃ | sinnāni |
Accusative (second) | sinnaṃ | sinnāni |
Instrumental (third) | sinnena | sinnehi or sinnebhi |
Dative (fourth) | sinnassa or sinnāya or sinnatthaṃ | sinnānaṃ |
Ablative (fifth) | sinnasmā or sinnamhā or sinnā | sinnehi or sinnebhi |
Genitive (sixth) | sinnassa | sinnānaṃ |
Locative (seventh) | sinnasmiṃ or sinnamhi or sinne | sinnesu |
Vocative (calling) | sinna | sinnāni |
Sicilian
Etymology
Borrowed from Old Spanish seña (or from Catalan senya), from Latin signa, plural of signum. Doublet of signu.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈsin.na/ (Standard)
- Hyphenation: sin‧na
Noun
sinna f (plural sinni)
- sign, indication
- Synonym: nnicazziuni
- trait
- Synonym: ntacca
- gesture
- Synonym: gestu
Derived terms
- sinnali
- sinnari
Related terms
- nzignari
- signali
- sincalijari
Sidamo
Pronunciation
- IPA(key): /ˈsinːa/
- Hyphenation: sin‧na
Noun
sinna f
- plural of sina
Declension
unmodified | modified | |
---|---|---|
predicative | sinna | |
nominative | sinna | sinna |
genitive | sinnate*) | sinna*) |
dative | sinnate | sinnara |
accusative | sinna*) | |
ablative | sinnatenni | sinnanni |
*) Stressed on the final vowel. |
References
- Kazuhiro Kawachi (2007) A grammar of Sidaama (Sidamo), a Cushitic language of Ethiopia, page 345
Veps
Etymology
(This etymology is missing or incomplete. Please add to it, or discuss it at the Etymology scriptorium.)
Adverb
sinna
- to there, thither, that way
References
- Zajceva, N. G.; Mullonen, M. I. (2007), “туда”, in Uz’ venä-vepsläine vajehnik / Novyj russko-vepsskij slovarʹ [New Russian–Veps Dictionary], Petrozavodsk: Periodika