sincopar
Portuguese
Etymology
Borrowed from Late Latin syncopāre (“to syncopate (a word)”), from Ancient Greek σύν (sún, “with”) + κόπτω (kóptō, “to cut”).
Verb
sincopar (first-person singular present sincopo, first-person singular preterite sincopei, past participle sincopado)
- to syncopate
Conjugation
Conjugation of sincopar (See Appendix:Portuguese verbs)
Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
First-person (eu) | Second-person (tu) | Third-person (ele / ela / você) | First-person (nós) | Second-person (vós) | Third-person (eles / elas / vocês) | |
Infinitive | ||||||
Impersonal | sincopar | |||||
Personal | sincopar | sincopares | sincopar | sincoparmos | sincopardes | sincoparem |
Gerund | ||||||
sincopando | ||||||
Past participle | ||||||
Masculine | sincopado | sincopados | ||||
Feminine | sincopada | sincopadas | ||||
Indicative | ||||||
Present | sincopo | sincopas | sincopa | sincopamos | sincopais | sincopam |
Imperfect | sincopava | sincopavas | sincopava | sincopávamos | sincopáveis | sincopavam |
Preterite | sincopei | sincopaste | sincopou | sincopamos1, sincopámos2 | sincopastes | sincoparam |
Pluperfect | sincopara | sincoparas | sincopara | sincopáramos | sincopáreis | sincoparam |
Future | sincoparei | sincoparás | sincopará | sincoparemos | sincopareis | sincoparão |
Conditional | ||||||
sincoparia | sincoparias | sincoparia | sincoparíamos | sincoparíeis | sincopariam | |
Subjunctive | ||||||
Present | sincope | sincopes | sincope | sincopemos | sincopeis | sincopem |
Imperfect | sincopasse | sincopasses | sincopasse | sincopássemos | sincopásseis | sincopassem |
Future | sincopar | sincopares | sincopar | sincoparmos | sincopardes | sincoparem |
Imperative | ||||||
Affirmative | sincopa | sincope | sincopemos | sincopai | sincopem | |
Negative (não) | não sincopes | não sincope | não sincopemos | não sincopeis | não sincopem |
1Brazil.
2Portugal.
Related terms
- síncope
Spanish
Verb
sincopar (first-person singular present sincopo, first-person singular preterite sincopé, past participle sincopado)
- to syncopate
Conjugation
Conjugation of sincopar (See Appendix:Spanish verbs)
infinitive | sincopar | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
gerund | sincopando | ||||||
past participle | masculine | feminine | |||||
singular | sincopado | sincopada | |||||
plural | sincopados | sincopadas | |||||
singular | plural | ||||||
1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
indicative | yo | tú vos | él/ella/ello usted | nosotros nosotras | vosotros vosotras | ellos/ellas ustedes | |
present | sincopo | sincopastú sincopásvos | sincopa | sincopamos | sincopáis | sincopan | |
imperfect | sincopaba | sincopabas | sincopaba | sincopábamos | sincopabais | sincopaban | |
preterite | sincopé | sincopaste | sincopó | sincopamos | sincopasteis | sincoparon | |
future | sincoparé | sincoparás | sincopará | sincoparemos | sincoparéis | sincoparán | |
conditional | sincoparía | sincoparías | sincoparía | sincoparíamos | sincoparíais | sincoparían | |
subjunctive | yo | tú vos | él/ella/ello usted | nosotros nosotras | vosotros vosotras | ellos/ellas ustedes | |
present | sincope | sincopestú sincopésvos2 | sincope | sincopemos | sincopéis | sincopen | |
imperfect (ra) | sincopara | sincoparas | sincopara | sincopáramos | sincoparais | sincoparan | |
imperfect (se) | sincopase | sincopases | sincopase | sincopásemos | sincopaseis | sincopasen | |
future1 | sincopare | sincopares | sincopare | sincopáremos | sincopareis | sincoparen | |
imperative | — | tú vos | usted | nosotros nosotras | vosotros vosotras | ustedes | |
affirmative | sincopatú sincopávos | sincope | sincopemos | sincopad | sincopen | ||
negative | no sincopes | no sincope | no sincopemos | no sincopéis | no sincopen |
1Mostly obsolete, now mainly used in legal language.
2Argentine and Uruguayan voseo prefers the tú form for the present subjunctive.
Further reading
- “sincopar”, in Diccionario de la lengua española, Vigésima tercera edición, Real Academia Española, 2014