sincero
See also: sinceró and sincerò
Galician
Etymology
From Latin sincerus.
Adjective
sincero m (feminine singular sincera, masculine plural sinceros, feminine plural sinceras)
- Meaning what one says or does; truthful; sincere.
Antonyms
- insincero
Further reading
- “sincero” in Dicionario da Real Academia Galega, Royal Galician Academy.
Italian
Pronunciation
- IPA(key): /sinˈt͡ʃɛ.ro/
- Rhymes: -ɛro
- Hyphenation: sin‧cè‧ro
Etymology 1
From Latin sincērus (“pure, genuine”).
Adjective
sincero (feminine sincera, masculine plural sinceri, feminine plural sincere)
- (obsolete) sound, genuine
- sincere, honest
Related terms
- sinceramente
- sincerare
- sincerità
Verb
sincero
- first-person singular present indicative of sincerare
Anagrams
- Scirone, censirò, censori, cinsero, incorse, necrosi
Latin
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /sinˈkeː.roː/, [s̠ɪŋˈkeːroː]
- (Ecclesiastical) IPA(key): /sinˈt͡ʃe.ro/, [sin̠ʲˈt͡ʃɛːro]
Etymology 1
From sincērus + -ō (verb-forming suffix).
Verb
sincērō (present infinitive sincērāre, perfect active sincērāvī, supine sincērātum); first conjugation
- I clean, I purify.
Conjugation
Conjugation of sincērō (first conjugation) | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
indicative | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | sincērō | sincērās | sincērat | sincērāmus | sincērātis | sincērant |
imperfect | sincērābam | sincērābās | sincērābat | sincērābāmus | sincērābātis | sincērābant | |
future | sincērābō | sincērābis | sincērābit | sincērābimus | sincērābitis | sincērābunt | |
perfect | sincērāvī | sincērāvistī | sincērāvit | sincērāvimus | sincērāvistis | sincērāvērunt, sincērāvēre | |
pluperfect | sincērāveram | sincērāverās | sincērāverat | sincērāverāmus | sincērāverātis | sincērāverant | |
future perfect | sincērāverō | sincērāveris | sincērāverit | sincērāverimus | sincērāveritis | sincērāverint | |
passive | present | sincēror | sincērāris, sincērāre | sincērātur | sincērāmur | sincērāminī | sincērantur |
imperfect | sincērābar | sincērābāris, sincērābāre | sincērābātur | sincērābāmur | sincērābāminī | sincērābantur | |
future | sincērābor | sincērāberis, sincērābere | sincērābitur | sincērābimur | sincērābiminī | sincērābuntur | |
perfect | sincērātus + present active indicative of sum | ||||||
pluperfect | sincērātus + imperfect active indicative of sum | ||||||
future perfect | sincērātus + future active indicative of sum | ||||||
subjunctive | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | sincērem | sincērēs | sincēret | sincērēmus | sincērētis | sincērent |
imperfect | sincērārem | sincērārēs | sincērāret | sincērārēmus | sincērārētis | sincērārent | |
perfect | sincērāverim | sincērāverīs | sincērāverit | sincērāverīmus | sincērāverītis | sincērāverint | |
pluperfect | sincērāvissem | sincērāvissēs | sincērāvisset | sincērāvissēmus | sincērāvissētis | sincērāvissent | |
passive | present | sincērer | sincērēris, sincērēre | sincērētur | sincērēmur | sincērēminī | sincērentur |
imperfect | sincērārer | sincērārēris, sincērārēre | sincērārētur | sincērārēmur | sincērārēminī | sincērārentur | |
perfect | sincērātus + present active subjunctive of sum | ||||||
pluperfect | sincērātus + imperfect active subjunctive of sum | ||||||
imperative | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | — | sincērā | — | — | sincērāte | — |
future | — | sincērātō | sincērātō | — | sincērātōte | sincērantō | |
passive | present | — | sincērāre | — | — | sincērāminī | — |
future | — | sincērātor | sincērātor | — | — | sincērantor | |
non-finite forms | active | passive | |||||
present | perfect | future | present | perfect | future | ||
infinitives | sincērāre | sincērāvisse | sincērātūrum esse | sincērārī | sincērātum esse | sincērātum īrī | |
participles | sincērāns | — | sincērātūrus | — | sincērātus | sincērandus | |
verbal nouns | gerund | supine | |||||
genitive | dative | accusative | ablative | accusative | ablative | ||
sincērandī | sincērandō | sincērandum | sincērandō | sincērātum | sincērātū |
Adjective
sincērō
- dative/ablative masculine/neuter singular of sincērus
References
- “sincero”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- sincero in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette
Portuguese
Etymology
Borrowed from Latin sincērus.
Pronunciation
- IPA(key): /sĩˈsɛ.ɾu/
- Hyphenation: sin‧ce‧ro
Adjective
sincero (feminine sincera, masculine plural sinceros, feminine plural sinceras, comparable, comparative maissincero, superlative o maissincero or sinceríssimo)
- sincere, truthful
- Antonym: insincero
Spanish
Etymology
From Latin sincerus.
Pronunciation
- IPA(key): (Spain) /sinˈθeɾo/ [sĩn̟ˈθe.ɾo]
- IPA(key): (Latin America) /sinˈseɾo/ [sĩnˈse.ɾo]
Audio (Colombia) (file) - Rhymes: -eɾo
- Syllabification: sin‧ce‧ro
Adjective
sincero (feminine sincera, masculine plural sinceros, feminine plural sinceras)
- sincere, honest
- Synonym: honesto
Related terms
- sinceramente
- sincerar
- sinceridad
Verb
sincero
- first-person singular present indicative of sincerar
Further reading
- “sincero”, in Diccionario de la lengua española, Vigésima tercera edición, Real Academia Española, 2014