silvur
Faroese
Etymology
From Old Norse silfr, from Proto-Germanic *silubrą (“silver”).
Noun
silvur n (genitive singular silvurs, uncountable)
- silver
Declension
Declension of silvur (singular only) | ||
---|---|---|
n3s | singular | |
indefinite | definite | |
nominative | silvur | silvurið |
accusative | silvur | silvurið |
dative | silvuri | silvurinum |
genitive | silvurs | silvursins |
Derived terms
- silvurbláur