siknięcie
Polish
Etymology
From siknąć + -ęcie.
Pronunciation
- IPA(key): /ɕikˈɲɛɲ.t͡ɕɛ/
Noun
siknięcie n
- verbal noun of siknąć
Declension
declension of siknięcie
singular | |
---|---|
nominative | siknięcie |
genitive | siknięcia |
dative | siknięciu |
accusative | siknięcie |
instrumental | siknięciem |
locative | siknięciu |
vocative | siknięcie |
Further reading
- siknięcie in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- siknięcie in Polish dictionaries at PWN