siinto
Finnish
Etymology
siintää + -o
Pronunciation
- IPA(key): /ˈsiːnto/, [ˈs̠iːn̪t̪o̞]
- Rhymes: -iːnto
- Syllabification: siin‧to
Noun
siinto
- looming, gleam
Declension
Inflection of siinto (Kotus type 1/valo, nt-nn gradation) | |||
---|---|---|---|
nominative | siinto | siinnot | |
genitive | siinnon | siintojen | |
partitive | siintoa | siintoja | |
illative | siintoon | siintoihin | |
singular | plural | ||
nominative | siinto | siinnot | |
accusative | nom. | siinto | siinnot |
gen. | siinnon | ||
genitive | siinnon | siintojen | |
partitive | siintoa | siintoja | |
inessive | siinnossa | siinnoissa | |
elative | siinnosta | siinnoista | |
illative | siintoon | siintoihin | |
adessive | siinnolla | siinnoilla | |
ablative | siinnolta | siinnoilta | |
allative | siinnolle | siinnoille | |
essive | siintona | siintoina | |
translative | siinnoksi | siinnoiksi | |
instructive | — | siinnoin | |
abessive | siinnotta | siinnoitta | |
comitative | — | siintoineen |
Possessive forms of siinto (type valo) | ||
---|---|---|
possessor | singular | plural |
1st person | siintoni | siintomme |
2nd person | siintosi | siintonne |
3rd person | siintonsa |