Sigurðr
Old Norse
Etymology
sigr (victory) + varðr, vǫrðr (guard) (cognate to English ward).
Cognates include: Old High German Sigiwart (German Siegwart), Old English Sigeweard (English Siward), West Frisian Sieuwerd.
Proper noun
Sigurðr m
- A male given name.
Descendants
- Danish: Sigurd
- Faroese: Sjúrður, Sigurð
- Icelandic: Sigurður
- Norwegian: Sigurd, Sjurd
- Swedish: Sigurd, Sjurd, Sjul
- Spanish: Sigivardo
- Portuguese: Sigurdo
References
- Sigurd; in: Eivind Vågslid, Norderlendske fyrenamn, 1988, →ISBN
- “Sigurd” in: J. van der Schaar, “Woordenboek van voornamen”, 8. druk, Utrecht 1994, Prisma Woordenboeken, Uitgeverij Het Spectrum, →ISBN