sig

See also: SIG

English

Etymology 1

A shortened form of signature.

Pronunciation

enPR: sĭg, IPA^(key): /sɪɡ/
Audio (Southern England) (file)
Rhymes: -ɪɡ
Homophone: cig

Noun

sig (plural sigs)

(Internet, informal) A signature, especially on emails or newsgroup postings.
- 1995, Vince Emery, How to grow your business on the Internet:
  Your sig should ideally be four or five lines long, six or seven at the maximum. Since it will be repeated on hundreds of messages, a long signature wastes bandwidth and is therefore rude.
- 2004, Brad Hill, Building Your Business with Google For Dummies (page 48)
  Posting good content is the best way to get people clicking your sig link.

Derived terms

sigblock
sigfile
siggy
sigless

Etymology 2

From Middle English sige. Cognate with Middle Dutch seic, seike, Middle Low German seyche. Related also to sink (“to fall”).

Noun

sig (uncountable)

(UK, dialectal, dated) Urine.

Anagrams

GIS, GIs, GSI, IGS, IGs, Igs, gi's, gis, igs

Danish

Etymology 1

From Old Norse sik, from Proto-Germanic *sik.

Pronunciation

IPA^(key): /saj/, [sɑj]
Rhymes: -aj
Rhymes: -iːˀ

Pronoun

sig

(reflexive) third-person pronoun
Hunden slikkede sig ren.
The dog licked itself clean.

Usage notes

For all other persons (both singular and plural) the personal accusative pronoun is used.

Etymology 2

See sige.

Pronunciation

IPA^(key): /siː/, [siːˀ]

Verb

sig

imperative of sige

Faroese

Verb

sig

imperative singular of siga

Conjugation

Conjugation of siga (group v-70)
infinitive	siga
supine	sagt
participle (a8)¹	sigandi	sagdur
	present	past
first singular	sigi	segði
second singular	sigur	segði
third singular	sigur	segði
plural	siga	søgdu
	imperative
singular	sig!
plural	sigið!
¹Only the past participle being declined.

Icelandic

Pronunciation

IPA^(key): /sɪːɣ/
Rhymes: -ɪːɣ

Noun

sig n (genitive singular sigs, nominative plural sig)

subsidence, (a sinking of something to a lower level)
prolapse, a moving out of place, especially a protrusion of an internal organ

Declension

declension of sig

	indefinite	definite	indefinite	definite
n-s	singular		plural
nominative	sig	sigið	sig	sigin
accusative	sig	sigið	sig	sigin
dative	sigi	siginu	sigum	sigunum
genitive	sigs	sigsins	siga	siganna

Synonyms

(prolapse): framfall

Derived terms

jarðsig
sig í bjarg (rappeling down a cliff face)

Etymology 2

From Old Norse sik, from Proto-Germanic *sik.

Alternative forms

sik (obsolete)

Pronoun

sig

(reflexive) accusative third person reflexive pronoun meaning oneself (and also depending on context himself, herself, itself and themselves)
Hann drap sig.
He killed himself.
Hún drap sig.
She killed herself.

Declension

declension of sig

	indefinite	definite	indefinite	definite
	singular		plural
nominative	-	-	-	-
accusative	sig, sik^†	sig, sik^†	sig, sik^†	sig, sik^†
dative	sér	sér	sér	sér
genitive	sín	sín	sín	sín

Derived terms

terms derived from the accusative form, or sig

aðlaga sig
ata sig út
athafna sig
átta sig
átta sig á
baða sig
baktryggja sig
beita sig hörðu
belgja sig
belgja í sig
bera fyrir sig
bera sig
bera sig eftir
bera sig eftir björginni
bera sig til við
bera sig upp
beygja sig
binda sig við
byrgja sig upp af
bíta í sig
bjóða sig fram
bjóða sig fram til
bjóða sig fram til þings
blóðga sig
borga sig
bregða fyrir sig
brenna sig
brjóta undir sig
brúka sig
búa sig
búa sig til ferðar
búa sig undir
búa sig upp á
búsetja sig
bæla sig niður
bæta á sig
bæta við sig tímum
derra sig
draga í sig
draga sig eftir
draga sig í hlé
draga sig inn í skelina
draga sig saman
drekka í sig
drífa sig
drífa sig af stað
drjúgur með sig
drulla sig út
dubba sig upp
dúða sig
eðla sig
einhæfa sig
einskorða sig við
éta í sig
éta ofan í sig
fara með sig
fá framan í sig
fá í sig og á
fá sig til
fela sig
fella sig við
feta sig áfram
fetta sig
fetta sig og bretta
fikra sig áfram
finna sig
flotta sig
leggja sig í framkróka
fullnuma sig
fá sig fullsaddan af
furða sig á
færa sig
færa sig upp á skaftið
færa sig um set
gefa sig
gefa sig að
gefa sig fram
gefa sig út fyrir
geifla sig
gera á sig
gera sig að undri
gera sig heimakominn
gera sig líklegan til
gera sig til
gera upp við sig
gera vart við sig
gifta sig
glenna sig
gleypa í sig matinn
glöggva sig á
vera góður með sig
grenna sig
gretta sig
grúfa sig niður
gyrða sig
hafa hægt um sig
hafa í sig og á
hafa ofan í sig
hafa sig allan við
hafa sig á burt
hafa sig að
hafa sig eftir
hafa sig í frammi
hafa sig í
hafa sig í burt
hafa sig úr
hafa upp á sig
hafa vaðið fyrir neðan sig
hafa við sig
hakka í sig
halda sig frá
háma í sig
hátta sig
hefja sig til flugs
helga sig
herða sig
hirða sig
hita sig upp
hjúfra sig upp að
hlaupa á sig
hleypa í sig kjarki
draga sig í hlé
hnappa sig saman
hneigja sig
hnipra sig saman
hreiðra sig
hreiðra um sig
hreinsa sig af
hressa sig á
hreyfa sig
hrufla sig
hugsa sig um
hver um sig
hvíla sig
hvolfa í sig
hvor um sig
hypja sig
hysja upp um sig buxurnar
jafna sig
játa sig sekan
kalla yfir sig
kenna sig við
klára sig af
klóra sig fram úr
klæða sig
klæða sig úr
krafla sig fram úr
krossa sig
kunna sig vel
kunna sig fyrir
kynna sig
kæra sig kollóttan
kæra sig kollóttan um
kæra sig um
laga sig að aðstæðum
lauga sig
láta ekki vaða ofan í sig
láta klippa sig
láta sig
láta véla sig til
leggja sig
leggja á sig
leggja fyrir sig
leggja sig í líma
leggja sig niður við
leggja undir sig land
lesa sig upp eftir kaðli
létta sig
liðka sig
lifa sig inn í
líta stórt á sig
losa sig við
læsa sig inni
læsa sig úti
læsa sig um
mála sig
maka sig í
manna sig upp í
megra sig
mennta sig
merja sig
merkilegur með sig
minnka við sig
miskuna sig yfir
mismæla sig
misreikna sig
misstíga sig
monta sig
monta sig af
naga sig í handarbökin út af
taka á sig náðir
ofkæla sig
ofreyna sig
olnboga sig áfram
opna sig um
para sig
passa sig
passa sig á
pissa á sig
pissa í sig
pluma sig vel
prísa sig sælan
raða í sig
raka sig
ráða sig til
ráðfæra sig við
reka sig á
renta sig
reyna á sig
riðja sig
rifa sig
rífa sig
rífa í sig
rígbinda sig við
runka sig
ræskja sig
taka á sig rögg
salla á sig
samlaga sig
samsama sig
segja sig í
segja sig úr
segja sig sjálft
semja sig að
setja á sig
setja á sig snúð
setja á sig skeifu
setja fyrir sig
setja í sig kjark
setja sig úr færi með
setja sig á háan hest
setja sig í stellingar
sérhæfa sig í
signa sig
sjá sig um hönd
sjúga í sig
sjússa sig
skaða sig
skeina sig
skera sig
skera sig úr
skima í kringum sig
skíta á sig
skjóta sig í
skoða sig um
skrá sig
skrá sig inn
skrumskæla sig
skuldbinda sig
skuldbinda sig til
skvetta í sig
skæla sig
slasa sig
slá um sig
sleikja sig upp við
slíta sig af
slíta sig frá
snurfusa sig
snúa sig
snúa upp á sig
snúa sig út úr
snússa sig
snyrta sig
sofa yfir sig
sóla sig
spara við sig
spegla sig
sperra sig
sperra sig við
spjara sig
spóka sig
sprengja sig á
spreyta sig
spæna í sig
standa sig
standa sig illa
standa sig með glans
standa sig vel
stilla sig
stilla sig um
stinga sig
stinga sig á
stinga á sig
stinga upp í sig
stór um sig
stór upp á sig
stramma sig af
sturta í sig
stúta sig
styðja sig við
stæra sig af
svara fyrir sig
svelgja í sig
svæla í sig
svæla undir sig
sækja í sig veðrið
sætta sig við
sölsa undir sig
sýna sig
taka á sig
taka á sig krók
taka á sig mynd
taka mikið upp í sig
taka í sig kjark
taka sig til
taka sig saman
taka sig upp
taka sig út
taka sig út úr
teygja sig
teygja sig eftir
tjá sig
trúlofa sig
tygja sig
úða í sig
út af fyrir sig
útbúa sig
úttala sig um
vanda sig
vara sig
vara sig á
vefja sig utan um
vega sig upp
venja sig á
venja sig af
venja sig við tilhugsunina
vera eftir sig
vera utan við sig
vera samur við sig
vera var við sig
verja sig
vinna sig upp
vita ekki hvaðan á sig stendur veðrið
vita upp á sig skömmina
viðra sig
viðra sig upp við
ybba sig
yfirkeyra sig
það er betra að hafa vaðið fyrir neðan sig
þekkja sig
þemba sig út
þenja sig
þerra sig
þreifa sig áfram
þurka sig
æfa sig
æpa upp yfir sig

terms derived from the dative form, or sér

vefja um fingur sér
láta út úr sér
bjóða sér
þurka sér
koma sér af stað
leika sér
gefa af sér
sjá fyrir sér
ná ekki upp í nefið á sér
kenna sér einskis meins
vera vel að sér
afsala sér eign
halda í sér
skipta sér af
dunda sér
fá sér göngutúr
vera frá sér
anda einhverju að sér
taka af sér skóna
anda einhverju frá sér
koma sér
hafa andvara á sér
halda sér til
það liggur vel á mér
fela í sér (to include)
ganga sér til húðarinnar
romsa upp úr sér
kunna sér ekki læti
innifela í sér
takast með sér ástir
afla sér
aka sér
fjölga sér
skilja sér
sjá á
fela í sér
renna sér á hjólaskautum
renna sér á rúllubretti
eiga sér langan aðdraganda
gera af sér
hæla sér af
leggja sér til munns
hafa í för með sér (syn. valda)
brjóta sér leið
lyfta sér
runka sér
bíta af sér
leiða af sér
gera sér grein fyrir
velta fyrir sér
skila sér
orð hrjóta af vörum sér
lýsa sér
sitja á sér
heima hjá sér
renna sér á skíðum
renna sér á sleða
brjóta af sér
taka sér far
koma sér undan
fá sér far
búa sér til
anda að sér
anda frá sér
afsala sér
reyna sig
snúa sér að
vita af sér
gera sér lítið fyrir
þróa með sér
vita sér einskis von
einn sér
fá af sér/fá ekki af sér
ásetja sér
velja sér
hlaupa af sér hornin
haga sér
setja sér
bregða sér
hugsa sér
renna sér
forða sér
skemmta sér
ná sér
ljúka sér af
skemmta sér konunglega
kaupa sér
kunna sér hóf
halda niðri í sér andanum
finna á sér
renna sér á skautum
ætla sér
afsala sér kröfu
áskilja sér
bera eitthvað af sér
klóra sér í kollinum
þylja upp úr sér
virða fyrir sér
ganga sér til húðar
senda frá sér
eiga sér
taka sér bólfestu
hafa rétt fyrir sér
ryðja sér leið
gefa frá sér
senda frá sér
ímynda sér
fróa sér
fela í sér
flýta sér
þroska með sér hæfileika
í sjálfu sér

terms derived from the genitive form, or sín

axla sín skinn
vera sjálfs sín herra
laða til sín
kalla til sín
mega sín mikils
blygðast sín
mega missa sín
taka orð sín aftur
mega sín ekki við
segja til sín
segir til sín
vera miður sín
njóta sín
vænta sín
skipa milli sín
njóta sín
kalla til sín
gæta sín
vista til sín
falla á sjálfs sín bragði
halda orð sín
hefna sín
kveðja til sín
mega sín mikils
hefna sín á
tala sín á milli
skipta á milli sín
skammast sín
sín á milli

Norwegian Nynorsk

Verb

sig

inflection of siga:
1. present
2. imperative

Sumerian

Romanization

sig

Romanization of 𒋝 (sig)

Swedish

Alternative forms

sej (strongly colloquial)

Etymology

From Old Norse sik, from Proto-Germanic *sek, from Proto-Indo-European *se.

Pronunciation

IPA^(key): /sɛj/
(Scania) IPA^(key): /saj/
Homophones: sej, säg
Rhymes: -ɛj, -aj

Pronoun

sig

reflexive case of han, hon, den, det, de or man; compare himself, herself, itself, themselves, oneself
Antagligen skulle han vilja lära sig jonglera.
Presumably he would like to learn how to juggle.
Hon lärde sig själv.
She taught herself.
Skar de sig på knivarna?
Did they cut themselves on the knives?

Declension

Swedish personal pronouns

Number	Person	Type	Nominative	Oblique	Possessive
Number	Person	Type	Nominative	Oblique	common	neuter	plural
singular	first	—	jag	mig, mej³	min	mitt	mina
	second	—	du	dig, dej³	din	ditt	dina
	third	masculine (person)	han	honom, han², en⁵	hans
		feminine (person)	hon	henne, na⁵	hennes
		gender-neutral (person)¹	hen	hen, henom⁷	hens
		common (noun)	den	den	dess
		neuter (noun)	det	det	dess
		indefinite	man or en⁴	en	ens
		reflexive	—	sig, sej³	sin	sitt	sina
plural	first	—	vi	oss	vår, våran²	vårt, vårat²	våra
	second	—	ni	er	er, eran², ers⁶	ert, erat²	era
	second	archaic	I	eder	eder, eders⁶	edert	edra
	third	—	de, dom³	dem, dom³	deras
	third	reflexive	—	sig, sej³	sin	sitt	sina

¹Neologism. Usage has increased since 2010, and has gained widespread acceptance today.

²Informal

³Colloquial pronunciation spelling.

⁴Dialectal, also used lately as an alternative to man, to avoid association to the male gender.

⁵Informal, somewhat dialectal

⁶Formal address

⁷Discouraged by the Swedish Language Council

Western Apache

Etymology

From Proto-Athabaskan *-x̯ɑ̓t. Cognates include Navajo sid, Mescalero sįh.

Pronunciation

IPA^(key): [sɪ̀k]

Noun

sig

scar

Usage notes

The form sig in the White Mountain variety; sid occurs in White Mountain and Dilzhe’eh (Tonto); shig occurs in Cibecue; shid occurs in Dilzhe’eh and San Carlos varieties;