sierdzić

Polish

Inherited from Proto-Slavic *sьrditi (sę).

sierdzić impf

(transitive, archaic) to anger (to make angry)
Synonyms: gniewać, złościć
(reflexive, archaic) to be angry [+ na (accusative) = at someone]
Synonyms: gniewać się, (archaic) srożyć się, złościć się

Conjugation of sierdzić impf

		singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		sierdzić
present tense	1^st	sierdzę			sierdzimy
	2^nd	sierdzisz			sierdzicie
	3^rd	sierdzi			sierdzą
	impersonal	sierdzi się
past tense	1^st	sierdziłem	sierdziłam		sierdziliśmy	sierdziłyśmy
	2^nd	sierdziłeś	sierdziłaś		sierdziliście	sierdziłyście
	3^rd	sierdził	sierdziła	sierdziło	sierdzili	sierdziły
	impersonal	sierdzono
future tense	1^st	będę sierdził, będę sierdzić	będę sierdziła, będę sierdzić		będziemy sierdzili, będziemy sierdzić	będziemy sierdziły, będziemy sierdzić
	2^nd	będziesz sierdził, będziesz sierdzić	będziesz sierdziła, będziesz sierdzić		będziecie sierdzili, będziecie sierdzić	będziecie sierdziły, będziecie sierdzić
	3^rd	będzie sierdził, będzie sierdzić	będzie sierdziła, będzie sierdzić	będzie sierdziło, będzie sierdzić	będą sierdzili, będą sierdzić	będą sierdziły, będą sierdzić
	impersonal	będzie sierdzić się
conditional	1^st	sierdziłbym	sierdziłabym		sierdzilibyśmy	sierdziłybyśmy
	2^nd	sierdziłbyś	sierdziłabyś		sierdzilibyście	sierdziłybyście
	3^rd	sierdziłby	sierdziłaby	sierdziłoby	sierdziliby	sierdziłyby
	impersonal	sierdzono by
imperative	1^st	niech sierdzę			sierdźmy
	2^nd	sierdź			sierdźcie
	3^rd	niech sierdzi			niech sierdzą
active adjectival participle		sierdzący	sierdząca	sierdzące	sierdzący	sierdzące
passive adjectival participle		sierdzony	sierdzona	sierdzone	sierdzeni	sierdzone
contemporary adverbial participle		sierdząc
verbal noun		sierdzenie

adjective

verbs